آیه های روشنی

آیه های  روشنی

از تپش طبل گونه دل عاشق

به تاخت می تازد 

برپهن دشت امید وسرسبز شقایق

ومی خواند زمزمه های معشوق را

از حجم مبهم دقایق.

وچون آفتاب برمی خیزد

از بستر کوهستان شادمان وفائق

واینک درآغوش می کشم

معشوقه را به صبح صادق........

الیس بصبح قریب؟

وباز

بهشت هم آغوشی مستانه ی ابرار درپندار آیه های روشنی می تراود

آیه ها هرگز تاریک نیستند

بلکه روشن تر از بارقه های امید برپهنه ی وجود مان می درخشند.

ورسم عاشقی و شوق پرواز ودرک لذت وصال را به هدیه می دهند ودرما شکوفا می کنند

حمیدرضا ابراهیم زاده

25 دسامبر2014

تمامی حقوق این اثر درانحصار مولف می باشد