شب وسکوت
چهارشنبه, ۱۲ مهر ۱۳۹۶، ۱۲:۱۹ ق.ظ
شب و سکوت و حکومت عیش و حلاوت تمنا.
شب و سکوت و زعامت عشق و نجابت صهبا.
شب و سکوت و ولایت وصل و طراوت نجوا.
سکوت سخاوت مهرورزان دلبسته به تقدیر و گسسته از زنجیر تدبیر است.
سکوت عمارتی است که سجده بر خاکش رواست .
و کلام در بارانینگاه نافذ و آرامش دواست.
سکوت رمز و پشتگاه و معجزه‌ی نواهاست.
سکوت ترنم نجوای خفته در آواهاست.
سکوت ترجمان دعای یستشیر و احتجاب و دلالت سحراذان سحرگهو کامروائی احباب است و ابرار.
اولین و آخرین درسی که مرا آموختند؛ آمیزش با سکوت بود.
ای پیرخرد راه نمودی ما را
با وسمه‌ی ذکر ماه نمودی ما را
دانم که چراصبح ازل بود سکوت
تا قوس ابد شاه نمودی ما را
حمیدرضا ابراهیم زاده
12مهر1392
گاهی خیلی حرفا داریم !!
اما سکوت می کنیم
چون سکوت بالاترین فریادیست که میشه زد!
و گاهی هم
سکوت از نداشتن نیست
از بزرگواری است
برای همینه که صدای خدا را نشنیده ایم .......