آخرت
آخرت
"آخِر. آخَر . اُخَر. اُخری"
هرکدام از این واژگان بمفهوم دیگری است
والاخِرة خیر وابقی / سوره اعلی۱۷
ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخِرة حسنه و قنا عذاب النار/بقره۲۰۱
و لقد رءآه نزلة اُخری
ومناة الثلاثه اُخری /درسوره نجم۱۳،۲۰
فمن کان منکم مریضا او علی سفر فعدةٌ من ایام اُخَر/بقره۱۸۴
دنیای آخرت یعنی دنیای دیگر.
دنیای دیگر نسبتش با دنیای کنونی ما مثل دنیای رحم است با این دنیا.
رهیافت ما برای تکامل ورود به دنیاهای موازی دیگری است که در حال ما جریان دارد .
خداوند ما را نسبت به جهان های دیگری مطلع کرده است
که از واژه ی دنیای واپسین برای ما گفته است.
و این دنیا را پایان راه تکامل ما نمی داند.
اما واژگان واپسین در لغات قرآن صورت های گوناگونی را بخود پذیرفته و یا با ظرافت چیده شده است.
واژگان ؛"دیگر.دیگری.واپسین" هرگز بمعنای پایان سازکار تکامل و آفرینش نیست!
آخِرت و آخــَر در قرآن نیز بمعنای پایان راه بشر نیست.
بلکه مطابق با قوانین فیزیکی مواد ازبین نمی روند بلکه از حالتی بحالت دیگر در می آیند.
وابتغ فیما آتاک الله الدار الاخرة
ولا تنس نصیبک من الدنیا
واحسن کما احسن الله الیک
ولا تبغ الفساد فی الارض
ان الله لا یحب المفـسدین. /قصص۷۷
اقبال لاهوری گفته است:
گمان مبر که به آخر رسید کار مغان
هزار باده ناخورده در رگ تاک است.
آخَر نمی تواند خط پایان پدیده و حالت و حس ماهوی آن باشد.
ولا تدع مع الله الها آخـــَر
لا اله الاهو
کل شیٍ هالک الا وجهه
له الحکم
والیه ترجعون. / قصص۸۸
آخَر و آخِر هر دو بمفهوم «دیگر »است.
ترس از معما و نادانستن باعث می شود که انسان به موهوماتی بیاندیشد که آن را خط پایان خود بداند!
اگر چراغ خرد خاموش باشد ترس وطمع همانند چاله ومانع آزارمان می دهد و باعث می شود که مسیر راه را مسدود شده ببینیم!
« ظلمات وهم»
تاریکی توهم زاست.
در دعای مطالعه داریم بار خدایا"تاریکی وهم "را با "نور فهم" روشن کن .
زیرا که تاریکی منجر به توهم درفهمیدن می شود
خدایا از هجوم توهمات به تو‌پناه می برم.
حمیدرضا ابراهیم زاده
سحرگاه هشتم دیماه۱۳۹۹
تمامی حقوق مربوط به این اثر درانحصارمولف محفوظ می باشد
در پیاده رو می رفتم جمعیتی را دور بساطی دیدم مردم دور تا دور ایستاده بودند
با هول و هیاهو از همدیگر سبقت می گرفتند فرقی هم نداشت پیر و جوان و زن و مرد و دانشگاهی و کسبه حتی پارکبان خیابان هم بود
و اینکه این همه جمعیت در اون هیاهو دنبال چه بودند تنها سوال من بود ؟
سر چهار پایه ای یکباره شخصی بالا رفت و با صدای گرفته و طنین وقیافه ترسناک همه را متوجه خود کرد بعد بلند گفت : من شیطان ام .... نگاه ها به او دوخته شد فوری رمل و اسطرلاب درآوردو گفت : فرصت استثنایی بیا و ببر....
نگاه به تراکت های تبلیغی دور تا دورش کردم ...
روح و قلب و آزادگی رامی خرید عادت ، وهم و هوس می فروخت
مردم چه با اشتیاق و سادگی می خریدند
بله این بساط هر روز در مسیرزندگی ما قابل دیدن است و اخلاق بد امید اصلی شیطان برای خرید از بساط دستفروشی اوست.
برای قلاب کردن و ریشه کنی نیکی را در انسان
معاوضه خوبی با شیطنت
و خیلی سیریع درتمام وجود ریشه دار می شود....
این همان مسیر خسارت است.
که خداوند به صراحت از آن یاد کرده و می فرماید : بگو: آیا شما را از زیان‌کارترین مردم در عملها خبر دهیم؟ آنها کسانى هستند که سعیشان در زندگى دنیا تباه شده و خود گمان مى کنند که کارنیکى انجام مى دهند" الَّذینَ ضَلَّ سَعْیهُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ هُمْ یحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یحْسِنُونَ صُنْعاً کهف 103"
البته شیطان نمی‌تواند بر کسی که خداوند را پناه خویش قرار داده، مسلط شود.کسی که خود را به پروردگار خویش سپرده و زیر پرچم او قرار گرفته است، ازبساط شیطان در امان هستند. (نحل 99)
امیرالمؤمنین(علیه السلام)در روایتی می‌فرمایند: من برای شما از دو چیز می ترسم:
اول متابعت از هوی و هوس؛ دوم آمال و آرزوهای بیجا. پیروى از خواهش نفس، انسان را از حق باز مىدارد، و آرزوهاى طولانى، آخرت را از یاد مىبرد. "أَلَا إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَیکُمْ خَلَّتَانِ اتِّبَاعُ الْهَوَی وَ طُولُ الْأَمَلِ أَمَّا اتِّبَاعُ الْهَوَی فَیصُدُّ عَنِ الْحَقِّ وَ أَمَّا طُولُ الْأَمَلِ فَینْسِی الْآخِرَة"نهج البلاغه خطبه42
پس از خود بپرسیم چکار کنیم؟
از کجا شروع کنیم؟
از نگاه شروع می کنیم. از زبان شروع می کنیم. از گوش شروع می کنیم.
پس انسان طبیب خود میشود . مواظب مرز ها باشیم .