مسئولیت شیعه بودن
مسئولیت شیعه بودن
تشیع و پیروی از آئین رهروی مسئولیت های اجتماعی سنگینی دارد که علاوه بر پیروی از پیشوایان راستین التزام عملی نسبت به حرکت در مسیر آموزه های آنان را نیز می طلبد!
شیعه باید دست و دل و زبان و چشم و گوش و...خود را به امر پیشوایان بسپارد. وباعث مباهات آنان باشد نه اینکه با گفته ها و رفتارهایش باعث سر افکندگی شان گردد.
آنانی که از مسئولیت پذیری زود خسته می شوند و به صورت دل بخواهی وگلچین نسبت به آموزه هایشان پایبندی دارند نمی توانند مدعی حرکت و رهروی در مسیر تشیع باشند.
تشیع علاوه بر مسئولیت های مذهبی و دینی مسئولیت های انسانی هم دارد
مسئولیت ها در جاهای خود باید به درستی انجام گیرد
مسئولیت فرزندی و والد بودن.
مسئولیت های کاری وشغلی.
مسئولیت های هموطن و همشهری بودن.
مسئولیت های اجتماعی ومشارکت هایی که جامعه به آن نیاز مند است و...
برای پیرو اسلام وشیعه علی بن ابی طالب همه ی این مسئولیت ها وجود دارد.
شیعه باید مراقب زبان و رفتارش باشد نباید باعث تشتت وتفرقه و هجو گویی وتحقیر وجسارت و آزار به دیگران گردد.
آنهایی که در هر حالت خسته وبی حوصله وعصبی اند
آنهایی که حب وبغض های شخصی را در مسائل اجتماعی و زندگی شان به عنوان شیعه بودن پر رنگ می کنند نمی توانند پیرو بمانند.
آنهایی که برای هر امری چون و چرا می کنند و برای انجام ندادن تکالیف و وظایف خود بهانه می تراشند، آن هایی که ازخدا و پیامبر و آیین و امام وپیشوای خود بد گمان و ناامید و مرددند!!!
چگونه می توانند در دستگاه خداوند و اسلام وتشیع ثابت قدم و موثر باشند؟
شیعه باید به عهد و پیمانش با دین ومذهب وخانواده ومردم وشغلش وفا دار باشد !.
شیعه امانتدار و رازدار و سخاوتمند و باغیرت است.
شیعه خوش زبان و بردبار و مهرورز و دلسوز و مسئولیت پذیر است.
شیعه علی به بهانه حمایت از علی بد زبانی و هتاکی و جسارت ندارد.
شیعه علی به بهانه آتش به اختیار بودن و غیرت ورزی هتاکی و جسارت نمی کند!.
شیعه علی پایبند به اخلاق است.
شیعه علی پایبند به طریقت و شریعت است.
شیعه علی کار مردم را به بعد حواله نمی دهد.!
حق مردم را ضایع نمی کند.
هیچ بهانه ای برای شیعه پذیرفته نیست مگر مرگ !
سید الشهدا در برابر مسئولیت هایش هیچ بهانه ای رانتراشید و در واقعه خونین عاشورا از هیچ بهانه ای برای فرار از مسئولیت هایش استفاده نکرد.
آنچه که باعث شهادت امام حسین شد بی تفاوتی مردمان زمانه اش بود!
واقعه عاشورا بی مسئولیتی های مردمانی بود که خود را به هر بهانه ای از امام مبرا دانستند!
مسئولیت برای جاه طلبی و بستن راه برای نفوذ دیگران و منافع شخصی باعث می شود که اسلام وانسانیت آسیب ببیند.
کسی که مسئولیت مراقبت از مال و اموال و آبرو وناموس و جان دیگران را می پذیرد علاوه بر پاسخگو بودن صاحب حق وحقوقی نیز می گردد.و باید قدر دان زحمات و تلاشهای مسئولینی بود که از جان و مال و آبروی شانمی گذرند تا کار مردم و آبرو ومال و زندگی ومعیشت مردم در محاق و آسیب قرار نگیرد.
اما آن که مسئولیتی می پذیرد تا از پدر ومادرش و همسر و فرزندانش مراقبت کند ولی با بی توجهی عاطفی و... آنها را می آزارد به آنها خیانت می کند
آن که مسئولیت امور مردم را می پذیرد ولی باترشرویی و جاه طلبی و فرعونیت با آنان برخورد می کند خائن است.
آن که مسئولیت هایی را می پذیرد که خارج از توان و توانمندی ها وتاب آوری های اوست درواقع به خود و مردم خیانت می کند.
مسئولیت کاری را کهمی پذیرید باید برایش حوصله و وقت وعواطف و سواد و تاب آورهایتان را بگذارید.
مسئولیت های آموزشی، راهبری، خدماتی وهمسری و آشپزی و میزبانی و مهمانی و... در واقع آزمون ارتقای ما برای تکامل و بلوغ است.
اگر مسئولیتی را که باید بپذیریم ونمی پذیریم نیز خیانت کرده ایم! و تنبیه سختی می شویم
اگر مسئولیتی را که در توانمان نیست ولی می پذیریم یا برای جاه طلبی یا برای حفظ منافع وگروه وحزب و... در واقع خیانت کرده ایم.
مسئولیت ها امانت هایی هستند که باید به درستی اجرا شوند وسیله معاش ومعیشت ما نیستند!
آنهایی که باتوهمات گوناگون مسئولیتی را می پذیرند و برای خود برتری هاوشایستگی هایی قائل هستند. وسد راه حرکت ومسیر توسعه می شوند و همواره یکه تاز میادین پذیرش مسئولیت های خطیر هستند به اینکه ؛چون متوهمیم
توهم ما می تونیم!
ما دینداریم!
ما حق به جانبیم!
ما بلدیم!
ما خوبیم!
ما درستکاریم و...دارند باید بدانند که اگر مردم به ما اعتماد می کنند ولی تهی بوده ایم این خیانت است.
هر قولی که می دهیم باید به آن پایبند باشیم حتی اگر ضرر کنیم ! زیرا هر کلمه ای که می گوییم الزام به عمل در آن وجود دارد.
حتی اگر به کسی می گوییم دوستت دارم! عزیزم!
همین کلمات به ظاهر ساده مسئولیت آور است !.
به قول شازده کوچولو ؛ تو مسئول دوست داشتنیهایت هستی!
وقتی می گوییم ؛روی حرف من حساب کن!
حتما طرف روی حرفمان حساب باز می کند.
وحال امام زمان ما ازما توقع دارد که فضا را بری ظهورش آماده کنیم.
او که با ناراحتی می فرماید؛
" اگر شیعیان ما به اندازه یک لیوان آب تشنه ما بودند ما ظهور می کردیم!!!"
از لحظه ای که این حدیث را دیده ام حالم دگرگون و منقلب شد واقعا دلم تنگ شد. نتوانستم خودم را جمع کنم
صدای بغض آلودی را در کنار اینمتن شنیدم که دلم را به درد آورد.
امام ما، موعود ما،ازما انتظار دارد!
در حالی که ما می گوییم یا مهدی درکنی؟!؟؟
دنیای توهم زا چه معنایی دارد که ولی عصرما بگوید از پیروانم توقع دارم...
ولی آنها می گویند ادرکنی.!!
مردم امام وآرزویشان رابرای توهماتشان قربانی می کنند ...
و شاید من هم یکی از همانهایم.
مسئولیت انتظار این است که باید دنیا را از همه لحاظ علمی و فناوری و باورهای راستین آماده حضور و ظهور حضرتش قرار دهیم
نه اینکه با نشستن و صرفا دعا خواندن ها دل خود را خوش کنیم که مسئولیت مان را انجام داده ایم.
مسئولیت ما در قبال امام زمان پذیرش امر ظهور وآمادگی کامل برای حضور ایشان است.
پیرو امام زمان باید گوش به فرمانش باشد...
اینجا آتش به اختیارانتحاری هیچ معنایی ندارد تمام و کمال باید چشم و گوش و دقت را به امرش سپرد.
والی الله المصیر
حمیدرضاابراهیم زاده
۱۵ شهریور ۱۴۰۴
تمامی حقوق مربوط به این اثر در انحصار مولف محفوظ می باشد
- ۰۴/۰۶/۱۸
بسیار عالی
امام عصر قطب عالمامکانهستند حضرت بر همه احوالات ما آگاهی دارند
چنانچه در یکی از توقیعات آن حضرت که خطاب به شیخ مفید است چنین آمده :
اِنّا یُحیطُ عِلْمُنا بأنبْائِکم و لا یَعْزُبُ عَنّا شئٌ مِنْ اَخبارِکم بحار الانوار جلد ۵۳ ص۱۷۵
به یقین، آگاهی ما بر اخبار شما احاطه دارد و هیچ چیز از خبرهای شما از ما پنهان و پوشیده نیست
پس بر محبان و شیعیان آنحضرت واجب است به گونه ای رفتار کنند که مرتکب معصیت و گناه و ناخشنودی وجود مبارکشاننشوند
این خود حجتی هست تا مومنانه زیست نماییم