دوست نیست؟

پیرمرد با چشمان سبز و خمارش نگاهم کرد و پرسید: چند تا دوست داری؟

 گفتم: چرا تعداد بگویم ؟ ده الی بیست تا ...

پاسخ دادم: فقط چند تایی

 آهسته و به سختی برخاست و در حالی که سرش رابه علامت تعجب تکان می‌داد .

گفت: تو آدم خوشبختی هستی که این همه دوست داری، اما در مورد آنچه که می‌گویی خوب فکر کن، خیلی چیزها هست که تو نمی‌دانی!؛

دوست، فقط آن کسی نیست که به او سلام می‌کنی، دوست دستی است که تو را از تاریکی و نا امیدی بیرون می‌کشد، درست وقتی دیگرانی که تو آنها را دوست می‌نامی. آنها سعی دارند تو را به درون نا امیدی و تاریکی بکشانند.

دوست حقیقی کسی است که نمی‌تواند رهایت کند؛ صدائی است که نام تو را زنده نگه می‌دارد حتی زمانی که دیگران تو را به فراموشی سپرده‌اند.

اما بیشتر از همه دوست، قلبی مهربان و بردبار است. 

دیواری محکم و قوی در ژرفای قلب انسان‌ها. جایی که عمیق‌ترین عشق‌ها از آنجا می‌آید. پس به آنچه می‌گویم خوب فکر کن، زیرا تمام حرف‌هایم برخواسته از حقیقت است.

پسرم یک بار دیگر جواب بده. چند تا دوست داری؟

آنگاه در دیده‌ام نگریست و در انتظار پاسخم چشم به من دوخت و منتظر ماند.

از اعماق قلبم با لطافتی خاص گفتم: اگر خوش شانس باشم، فقط یکی و آن تو هستی.

بهترین دوست کسی است که شانه‌هایش رابه تو می‌سپارد و وقتی که تنها هستی تو را همراهی می‌کند و در غم‌ها تو را دلگرم می‌کند. کسی که اعتمادی را که به دنبالش هستی به تو می‌بخشد. وقتی مشکلی داری آن را حل می‌کند و هنگامی که احتیاج به صحبت کردن داری به تو گوش می‌سپارد و بهترین دوستان عشقی دارند که نمی‌توان توصیف کرد، غیرقابل تصوراست.

چقدر خداوند بزرگ است. درست زمانی که انتظار دریافت چیزی را از او نداری بهترینش را به تو ارزانی می‌دارد.

و تو نه علتش رامی دانی و نه اندازه‌اش را.

اللَّهُ لَطِیفٌ بِعِبَادِهِ یَرْزُقُ مَن یَشَاءُ وَهُوَ الْقَوِیُّ الْعَزِیزُ  ﴿الشورى: ١٩﴾

بقول شاعر :

آسمان جــــــای عجیبیست نمی‌دانستم

عاشقی کــــــــار غریبیست نمی‌دانستم

عمر مدیــــــون نفس نیست نمی‌دانستم

عشق کار همه کس نیست نمی‌دانستم

                   هفتم  آبان 1389

                 حمیدرضا ابراهیم زاده

کلیه حقوق برای مولف محفوظ است.