لذت و ذلت
یا ایها الانسان ! انک کادح الی ربک فملاقیه...
مبتلا بودن انسان به ضعف و بیماری و نسیان و مرگ و محدودشدن ناخوشی و خوشی هایش به اندک زمان، ویژگی اوست.
حال اگر کسی خوشی ناپایداری داشت
و مانند ابراهیم ادهم از پادشاهی به درویشی رسید،
درویشی اش را گران خریده است.
و کسی هم از درویشی به پادشاهی می رسد ،می داند که فرجام پادشاه و فقیر و ثروتمند و درمانده چیست.
مهم به سرانجام رساندن رسالت و مسئولیت پذیری های اوست.
همه آیات قران به همین کلمات خلاصه می شود
هیچ انسانی از پوسته آدمیت خارج نمی شود و زمین مقر و مفری ندارد بلکه سرانجام زمین او را می بلعد.
اگر آدمی از پوسته انسانیت خارج شد حیوانیتش او را بی اعتبار و آبرو می کند.
و اگر اوج گرفت قیمتش فزونی یافت.
کار کرد زندگی آدمیان ، مسئولیت انسان بودنش است.
مهم فریب نخوردن و متوهم نشدن است. فریب مانایی و دانایی و توانایی و دارایی نخوردن است
هر کس مسئولیت آدم بودنش را پذیرفت وامانت آدم بودن را به مقصد رسانید.
خواه با دارایی خواه با ناداری
نه دارایی لذت بی انتهایی دارد
نه ناداری را ذلت ابدی است.
آنکه امانت مسئولیت هایش را به فرجام رسانیدبه لذت جاویدان می رسد وآنکه خیانت کرد ذلیل می شود.
هیچ امتی رستگار نشد مگر آنکه مطابق با نقشه راه، درست حرکت کرد
وهیچ جامعه ای ذلیل و عبرت نشد مگر آنکه بی محابا درستی ها و روشنی ها را نادیده گرفت و گمراه شد.
و سپس طغیان ودشمنی کرد و نابود شد و به ابد پیوست.!
کلا ان الانسان لیطغی
ان رئاه استغنى
ان الى ربک الرجعى
ارأیت الذی ینهى
عبدا اذا صلى
أرأیت ان کان على الهدى
أو أمر بالتقوى... سوره علق
دعوت به پارسایی فراخوانی به احتیاط برای پرهیز از خطرهای جدی پیش و رو است.
انسان پیروز رستگار محتاط وپرهیزگار است.
والی الله المصیر
حمیدرضاابراهیم زاده
۲۵مهر۱۴۰۳
