چرایی قانون مداری در جوامع توسعه یافته

چرا جوامع توسعه یافته قانون مدار ترند؟

قانون شریف ترین نص یک جامعه است و از وجاهت بسیار بالایی در آن جامعه برخوردار می باشد.
قوانین بر گرفته از جامعیت نیاز و تطابق آن با شرع ومذهب و دین و دستورات مذهبی و مقتضیات زمان می باشد
علاوه بر شایستگی های ذاتی خود از بایستگی های لازم نیز بر خوردار است  یکی از مهم ترین بایسته های قانون،
جامعیت و بالغ بودن قانون است که در کنار خود، تحکم وسر سختی برای رسوب و تسری در جامعه را دارد.
وقتی قوانین با دقت تمام نوشته شده و با مشارکت بالای مردم، به صورت رفراندوم قوانین پذیرفته می شوند، برای  تسری و رسوب آن همه موظفند نهایت تحمل را داشته باشند.

تا از آن فرار نکنند ویا با آن ستیزه و عناد نداشته باشند.
از این رو 

آموزش حقوق شهروندی در این جوامع بصورت همگانی و مستمر در دستور کار سیستم های آموزشی قرار می گیرد.

مردم و کارگزاران از حقوق متقابل هم اگاه هستند و تنشی برای احقاق حق بوجود نمی آید و در مقامات بالادست چیزی بنام فرا قانونی و تبعیض ندارند!
 وپیرو آن فساد سیستماتیک‌ساخته نمی شود.
پس عواملی مانند؛
قدرت و بلوغ و کامل بودن قانون خوب و همه شمول بودن آن.

آموزش درست و مستمر  برای فهم  و درک حقوق شهروندی دراین جوامع وجود دارد
فرهنگ پذیرش واحترام به حقوق متقابل در مردم به وجود امده است.
قاطعیت همه مجریان قانون.

اراده اجتماعی بر پذیرش قانون.

اقتدار دستگاه های قضایی وپلیس برای پیشگیری از جرم و مبارزه با قانون شکنی.
رد و تعقیب قانون گریزی با عزم و انسجام ملی توسط شهروندان.
و سایر مواردی که به فرهنگ اجتماعی و عمومی مردم مربوط است. برای حرکت در مسیر توسعه  بسیار مهم است.
حُسن پذیرش قانون دراین است که توسعه به سرعت رخ می دهد.
توسعه نیاز به قانونمندی دارد.
در این جوامع تبعیض و رانت و ویژه خواری جایگاهی ندارد و فساد قابلیت رشد و حیات ندارد.
درست و یکسان و کامل برای همه اجرا می شود وحقوق همگان را در بر می گیرد.

ولی در جوامع سخت پذیر و متوهم مردم به دنبال نپذیرفتن و نقض حرکت می کنند.

 راه های فرار از قانون و تبعیض را جستجو می کنند.
نخبگان حقوقی این جوامع نیز برای فرار از اختناق های موجود همواره بدنبال نقص در قانون می گردند و آن را بصورت قانونی نقض می نمایند. و به دنبال تفاسیر گوناگون از قانون برای فرار از اجرای آن می گردند.

ودر نهایت اکثریت به تبعیت از اقلیت قانون را نمی پذیرند. و با اکراه با ان برخورد می کنند
از سویی دیگر راههای تبعیض گرایی هم در خود قانون وجود دارد .
شکاف ها و خلا های موجود در قانون باعث ضعف دراجرای آن خواهد بود
مردم  هم در اجرای آن همکاری نمی کنند
و اجرای درست آن را به یکدیگر موکول و منتسب می کنند.
اجرای قانون درست و کامل نیاز به مردم‌ آگاه و پذیرنده و ملتزم به قانون و کرامت انسانی و مطیع دارد.

 اجرای قانون به اقتدار قانون و استقلال دستگاه قضایی و مجریان قانون دارد.
از این رو قانون خوب برای توسعه مندی قابل اجرا بودن آن است .پس باید با قاطعیت وبی تبعیض و یکسان برای همه باشد و یا فرهنگ مردم قانون را دوست  و یاور خود بپندارد...

 

والی الله المصیر

حمیدرضا ابراهیم زاده

۷ اسفند ۱۳۹۷