ماموریت برای کووید19
ماموریت برای کووید 19
من از تلخی کرونایی که به آن مبتلاشده ام نمی ترسم ونمی رنجم
اول از همه درس خوبی برای من و مردم متوهم ما است.
دوم از همه تنبیه خوبی برای بخواب زدگان وبخواب رفتگان است.
سوم از همه تسویه حساب مهمی را برای کشف آدم از زامبی رقم زده است.
دور از توسعه خواهی مدنی در جامعه ی نیازمند و کم برخوردارمان ؛
ما درمیان جامعه ی خود مردمانی بس بی تربیت داریم که از گرفتاری وفقر و بی سوادی و نداشتی مردم کاسبی می کنند.
از بیماری مردم منفعت طلبی می کنند و از عزای مردم شادکامند.
مااین گروه بغایت پست را بی تربیت و بد تربیت می دانیم.
یا خوب تربیت شان نکردیم یا از دست ما قسر در رفته اند.
اغلب شان هم فربه شده و در حاشیه ی امن از تربیت شدن رسته و پناه گرفته اند.!
کاری به اصالت و نجابت مشاغل ندارم. و توهینی به گروههای شغلی روا نمی دانم.
اما در بین همان مشاغل بی تربیت هایی وجود دارند که بی شرفی عمیقی اصالت و نجابت شغلی آنان را برهم می زند.
آن گروه از پزشکان و واعظان و بازاریان و مداحان وسایر بی شعورهایی که منتظر وابن الوقت ، همنوع خواری می کنند.
به هیچ قسم و پیمانی پایبند نبوده اند و دیوانه وار در پی قد برافراشتن از نردبان جان و کالبد مردم و همنوعانشان هستند.
" الله " بزرگ تراز ترسهای ماست.
" الله بزرگ تر از خواسته ها و آرزو های ماست."
" الله همه چیز ماست " و این ماذنه ها هر روز چند بار بزرگی خدا را بما یاد آوری می کنند؛
خدابزرگتر از توهم شماست.
خدا بزرگتراز ترس وطمع های شماست.
دراین دوره ؛
گویا کسانیکه همنوع خوار وهمنوع آزارند هنوز تنبیه نشده اند.
و هنوز ضمختی ترس ازعقوبت در دلشان مشت نکوبیده است.
آنان از دست پخت و دست ساخته های خود احساس نیکوکاری دارند.
وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً / کهف 104
آنان گمان کرده اند زیرکند و در حاشیه ی امن قراردارند.
آنان گمان برده اند خداوند سربازش را برای تادیبشان به خانه های امن شان نمی فرستد.
من از کرونا وحشت ندارم.
وقتی می بینم حتی این "مغول دژخیم" کارش را خوب بلد است.
اما برای مردمم دعا می کنم که هرچه زودترماموریت این مغول دژخیم، پایان پذیرد. ومردم بخود بیایند.
و شیوه ی " آدم وار" زیستن پیشه کنند و ببینند چرا این گونه ترسو و آزمندند.؟
"ترس و آز " هر دو ازحقارت روحی می آید نه از نیاز.
ترس و آز ، توهم و دروغ و جرم و جنایت می آورد.
بکوشیم و منسجم و همدل وهمدرد و همزبان هم باشیم تا هیچ دژخیمی بر ما دلیر نشود.
و شایسته می دانم از همه خادمان ملت در عرصه سلامتی و همه ی سربازان گمنام وطن و میهن که برای صیانت از تندرستی و رفاه و عزت هویت ملی مردم تلاش می کنند؛ نهایت سپاس و قدر شناسی را ابراز داشته باشم.
خداوند پاداش خود را کلان و بی حساب برایتان ارزانی دارد. و همواره تندرست و شادکام بمانید.
والی الله المصیر
حمیدرضا ابراهیم زاده
12اسفند1398
تمامی حقوق مربوط به این اثر درانحصارمولف محفوظ می باشد
