حال و گرسنگی
گرسنگان و حال
از من پرسیدند بهترین غذایی که خوردی ولذت بردی چی بود وکجا و با کی خوردی؟!
بی درنگ به یادم آمدکه به همراه دوست بسیار عزیزی در تابستانی به ناهار ساده ی بین جاده ای تن دادیم
عنصرخوراک : نان داغ تافتون و گوجه وخیار با برشهای بزرگ . این ناهار بسیار خوشمزه وبیاد ماندنی شد.که با دوست بسر شد.
همه ی فضای این خاطره برایم بوی تازگی وحال داشت.
آدم باید از فرصت های موجود و اندکش استفاده ی حداکثری ببرد و تا می تواند با داشته ها یش حال را طی کند.
ببینید "گرو" گذاشتن حال بنفع آینده ،گاه منجر به جرم و خطای جبران ناپذیری می شود.
چرا ما به رستوران نرفتیم و صبر نکردیم تا رستوران و...؟!
چون عوامل زود بازده برای رفع بحران میسر نبود!
ولی در ظهر گرم‌تابستان در داخل اتوموبیل ، اون‌نون وخیار تازه حال داد ولی بهترین شام‌وناهار با مخلفاتش اصلا به اون اندازه بمن نچسبید چون حال کرده بودیم الان هم پیش می آید که در سفر های بین راهی عسل کوچیک و نون داغ و یا پنیر با دو تا قاشق یا چوب بستنی ناهار و صبحانه کاملی می خوریم و از فضا و زمان درحال گذر لذت می بریم.
اصلا دنبال این نیستم کی به مقصد و یا جای با کیفیتی برسم .
مردم آرزوها و "تمناهای متفاوتی" دارند یکی دلش برای مسافرت لک زده است یکی دیگر دلش برای خانه ماندن واقامت.
یکی برای سلامتی دست به دامن خدا واهل بیت وپزشک می شود ودیگری برای داشتن فلان ماشین دست به دعا و.قرض و وام و... می برد هرکدام درجای خود برتری هایی دارند.
"قناعت" و استفاده ی درست از "فرصت ها" و داشته ها "هنری" است که متاسفانه درباره اش درست آموزش نداده ایم.
نامحسوس به ما یاد دادند از نیمه خالی لیوان به همه چیز چشم بدوزیم و این رفتار به تدریج نارضایتی و دگرباشی می آورد.
والبته برای "گذار" از مراحل پائین بسمت بهتر شدن هزینه های مناسب را باید پرداخت اما نه اینکه زندگی را "توقیف" کنیم تا رسیدن به فلان زمان و مکان.
گروگان گیری حال برای آینده اغلب باعث ناراحتی است.
کیفیت فقط "حال" است
بله باید " لحظه "را داشته باشید تا متوجه بشید زیر درخت یا توی سایه یا زیر بارون یا توی ماشین یا کنار آتیش. خوردن و خوابیدن و یا خواندن‌وگفتگو چه حالی داره
حال را "غنیمت " دانستن واز ان لذت بردن خیلی بهتر از اینده ی معوق است.نسیه خوری و‌نسیه گیری لذتی ندارد حال معنوی بسیار لذیذ تراست. حال تماشا ونیایش وخواب و استراحت ورؤست زیباست. اماحال مادی هم لذیذ هست.
استفاده از حواس پنجگانه برای درک و ایجاد حال.
لذت از منظره. عطر و بو. قیافه . گفتگو. غذا. لمس. شنیدن حرف. نجوا. ترانه وموسیقی.
"هوش بالا "برای آدمهایی است که از کمترین "فرصت ها "و "هزینه ها" بهترین حال ها را می آفرینند
باید عاشق این آدمها شد
طرف به همسرش می گوید:" کی بریم مسافرت. تفریح و ....؟"
میگه هر وقت ماشین دار شدیم. خونه ازخودمون داشتیم. بابا مامانم از مسافرت اومدند. بچه ها بزرگ شدند و...کلی گروگان و بهانه برای حال فروشی و قمار بازی. وباختن حال نشانگر " هوش پایین" افراد است.
"هوش عاطفی" ، هوش اجتماعی و اقتصادی و ... در گرو "روش اندیشیدن " بحال کردن در "حال" است
یکی ازگرسنگی داشت نون خشک را با ولع خاصی سق می زد انگار داره کباب برگ می خوره ...
بهش گفتند: صبرکن تا برسیم فلان جا برات غذا بگیریم.
گفت: نه سیر شدم اگه قرار بود به گرسنگی ام فکرکنید حتما با خودتون غذا می آوردید!
اشباع شدن در حال واقعا مشکل فکری مردم ماست.
کسی که چشم و دل و شکم و شهوتش سیر باشد دنبال هله وهوله وهرز نمی رود.
مگراینکه بیمار باشد یا ذائقه اش خراب و یا متفاوت و ناسازگار باشد.
ناهار خوب خوردیم که نمی رویم سوپری کیک و ساندیس بزنیم؟!
کسانیکه "گرسنه" نگه داشته می شوند و یا همیشه گرسنه اند و به امید زمان بهتر، اغلب پر خطرند!
"انقلاب گرسنگان" خدشه و پدیده ای است که نباید نادیده اش گرفت.
گرسنه عاطفی. گرسنه جنسی.گرسنه اقتصادی.گرسنه فکری. گرسنه شکمی....همه ی اقسام گرسنگان ،خطرناک‌و بیمار محسوب می شوند تا اشباع و سیر واقناع نشوند این گزش و خطر وجود دارد.
جامعه شناس این اضلاع و زوایا را نگاه می کند و آسیب ها را شناسایی و معرفی می کند و راهکار طراحی می کند و می گوید کجای توسعه هستیم و مدل نزدیک به فرهنگ و "مقتضیات اجتماعی" ما برای پیشرفت چیست؟.
" آموزه ها و باورها "و "التزام به باورها" و درکل "روش فکر کردن و رفتارکردن "ها تاثیرات مستقیم و پایداری را بر موضوعات "توسعه یافتگی" می گذارد.
و در یک جمله ساده،ساختار سازی در روش زیستن یا سبک زندگی هرجامعه ای. تنها راه رستگاری و پیشرفت ,آن جامعه است.آن خانواده است. آن فرد است
"دگرگونی و اصلاح باورها" و "تطبیق" آن با آموزه ها و "مقتضیات زمانی و مکانی"، " سبک زیستاری" تمیز و موفقی را به فرد و خانواده وجامعه می دهد.
ساختارها با خود شناسی وخود سازی وباورها و عمل به آموزه ها شکل می گیرد .
تا درست نفهمیم و درست رفتار نکنیم و به مسئولیت های مان متعهد نباشیم و به تلاش وگذشت و ایثار کم توجه باشیم ، جامعه همین گونه غلط دار و تبعیض خواه و رشوه پسند و قانون ستیز بسمت بحران می شتابد
همت عالی نخبگان و هنرمندان و اساتید وآموزگاران وپایگذاران شعر و دانش وهنر باید به آموزش و ترویج "زیست مومنانه" معطوف گردد.
مومنانه بمفهوم باور به آموزه ها و التزام عملی به قوانین و تکریم و صیانت ازکرامت انسانی .
والی الله المصیر
حمیدرضاابراهیم زاده
۵بهمن1399
تمامی حقوق مربوط به این اثر درانحصار مولف محفوظ می باشد.
دنیا ما با محبوبیت گره خورده است و گاه ما برای محبوبیت همه داشته هایمان را می بازیم تادرجه محبوبیت مان بالاتر رود یا حداقل در جای خود ثابت بماند و چه بسیار افرادی که برای این محبوب ماندن و به چشم ماندن ریخت و پاش ها می کنند و زرق و برق های فریبنده دنیا را به رخ این و آن می کشند تا جلوه بیشتری کنند
همه می دانیم اگر زندگی از حد معمول و نرمال خارج شود و سکه افراط گرایی در سبک زندگی مان رایج شود یک نتیجه بیشتر ندارد سطح آرامش مان به شدت پایین می آید و عوارض اش چیز نیست جز نگرانی و اضطراب و افسردگی را در روح و جان زندگیمان ...
هنرقناعت زبان مشترک همه انسان هاست که خوب می توانند در لحظه لحظه زندگی چطور قدم بردارند. تا بهتر زندگی کنند امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) فرمودند: "من قنع لم یغتم ، هرکس قناعت کند غمگین نمیشود." غرر الحکم
یعنی قانع غصه مادیات ندارد. بسیاری از دعواهای خانوادگی ،اجتماعی برای همین به رخ کشیدن و پول است.
بگذارید از عجیب ترین و سخت ترین دو راهی زندگی برایتان فاش می گویم :
1.ساختن
2.ساختن
فوری نگویید این هم اشکال نوشتاری ...
اولی پذیرش شرایط موجود و سازش با آن دومی کنار گذاشتن شرایط موجود و خلق شرایط دلخواه با حداقل امکانات
پس اجازه ندهیم زندگی ما را برای محبوبیت در خود غرق کند
ماهستیم که تصمیم بگیریم چه چیزی را غرق و چه را بدست آوریم
واضح است که هرکه تعادل این دو را بداند به حس خوب ماندگار خواهد داشت
و این "حس خوب" مانند عطر دلنگیزی در فضا پخش میکند و همه را مشعوف می کند
حس های خوبتان مانا....