نقش وتعامل اولیا ومربیان دراعتلای افزایش بهای سرمایه های اجتماعی
خانواده و آموزشگاه
خانواده به عنوان مقدس ترین و موثرترین نهاد جامعه ی بشری شناخته شده است.
قداست خانواده به این است که تربیت وآموزش وایجاد نسل وساختار هویت درآن جریان دارد.
خانواده ی متعادل وپویا به خانواده ای اطلاق می شود که دررگ های آن آموزش وتربیت وهمکاری و همدلی متقابل و مستمر جریان داشته باشد .
اما خانواده ی دیگری هم نقش تربیت و هویت سازی را برای تکامل و پویش وتعادل نسل ها را ایفا می کند. وآن خانواده ی دوم یا مدرسه است که درآن اعضای تیم های آموزشی وتربیتی به رسالت و وظائف خود درقبال پرورش باورها ی نیک و تطهیر روح وجان وتداوم مستمر آموزش دانش ، عمل می کنند
دانشمندان وبه ویژه جامعه شناسان ورفتارشناسان اجتماعی وسیاستمداران وپژوهشگران حوزه ی توسعه ،آموزش وپرورش را به عنوان محور بی بدیل توسعه می شناسند.
متون ونصوص دینی در اسلام عزیز و باورهای ما نشان ازاین دارد که آموزش وتربیت هدفمند راه رشد وتکامل است.
کتاب قرآن کریم به عنوان معجزه ی نبی اکرم نماد دانش به بشریت معرفی شده است و توصیه موکدی بر فهمیدن درست وپژوهش در همه ی حوزه های هستی شناسی دارد.
سیره ی معصومین حکایت ازآن دارد که آموزش وآموختن دریچه ی برتری وپارسایی است
تاجائیکه امام متقین خود را بنده ی کسی می داند که به او حرفی بیاموزاند
امام زین العابدین کتابی دارد به نام رساله ی حقوق که درآن برای تکامل ورشد انسان توجه به 51 حق ضروری دانسته شده است. و راه برون رفت از عقب ماندگی و ستمدیدگی و ستمکاری و درواقع عدم تکرار فجایعی همچون عاشورا ، دانستن وآموزش حقوق شهروندی معرفی شده است.
آنچه که جوامع را از تحول وپویایی وحیات باز می دارد درحقیقت جهل وتوهم دانایی است
نادانستن و توهم دانستن همه ی آن چیزی است که جوامع را مستبد و عقب مانده نگه می دارد.
آموزش ودانستن درشریعت اسلام فریضه وجهاد به شمار می رود. و خداوند دراولین کلامش با نبی اکرم ایشان را به خواندن وعلم اندوزی می کند.وبه او و بلکه بشریت زمان حال و آینده وواپسین کتاب هدیه می کند وآن را معجزه ی رسالتش می خواند.
آنچه که اکنون جوامع ما را تهدید می کند عدم توجه به آموزش وپرورش وتهاجم توهم دانایی درحوزه های مختلف اجتماعی وفرهنگی واقتصادی است.
با وجود برخی از تفاوت های فرهنگی جامعه ی دین سالارمدنی ما با جوامع توسعه یافته ی غربی ، انقلاب های بزرگی که درحوزه های صنعت واقتصاد وکشاورزی ورسانه و تکنولوژی وشهر سازی ورفاه مدنی درجوامع توسعه یافته رخ داده اند توجه ونقطه ی اتکایشان به جدی گرفتن نقش آموزش وپرورش در رسیدن به توسعه مطلوب بوده است.
خانواده های جوامع پیشرفته به این نتیجه رسیده اند که راه رسیدن به رفاه اجتماعی و برون رفت از مصائب و بحران های جامعوی همچون تورم. نقدینگی. اعتیاد. بیکاری . طلاق و جرائم سازمان یافته و جنایات ،در حقیقت امتیاز دادن به بعد آموزشی و داشتن آموزش وپرورش توسعه محور و هدفمند و هوشیار است.
جامعه ی دینی ما نیز برای برون رفت از بحران های اقتصادی واجتماعی وفرهنگی و... ازاین امر مستثنا نیست وقطع یقین برای پویایی هرجامعه ای با هر مدلی از توسعه، نیازمند به آموزش وپرورش هدفمند وسالم هستیم که درآن باورهای نیک وآموزه های واقعی دین و دانش ، حیات داشته باشد.
بااین نگرش مدارس و آموزشگاهها و دبیرستانها ودانشگاهها وموسسات علمی وپژوهشی وآموزشی بعنوان کارگاه توسعه سازی وآینده ساز جامعه ی ما خواهند بود ونقش حیاتی وارزشمند ی را برای شکل گیری مدل پیشرفت ایرانی اسلامی ایفا خواهد کرد.
کادر آموزشی متعهد ومتخصص ومتعبد هرآموزشگاهی مهندسان توسعه ی ما خواهند بود
شورای عالی برنامه ریزی تحصیلی وکتب درسی ما. نویسندگان وشعرا وفرهیختگان ونخبگان ما باید درفرایند این توسعه نهایت دقت وحسن سلیقه را بکارگیرند تا دراین گرانیگاه فرزندان ما ، ویا درحقیقت سرمایه های اجتماعی ما وثروت ها وذخایر میهن مان دراین کارگاه ها به نیروهای ی باارزش افزوده ومتخصصان ومدیرانی تربیت یافته در دامن فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی به آینده ی وطن وبلکه دنیای ما مبدل شوند.
افزایش بهای سرمایه های اجتماعی ما ویا موفقیت نسل نو و بلکه تلاش های ما برای رسیدن به توسعه ی پایدار میسر نیست مگر با همت عالی و همکاری و همیاری و همدلی وتعامل همه ی اعضای جامعه به ویژه نخبگان. نویسندگان. شعرا . دانشمندان و آموزگاران واساتید وهنرمندان وطبقات علمی ودینی ، با کادرآموزشی مدارس و آموزشگاهها. بوده تا تیم های عملیاتی و پرتلاش آموزش درکارخود موفق وخرسند وسرفراز باشند.
ودراین مقطع ، همدلی وهمیاری تنگاتنگ اولیا ومربیان باهم ودقت نظر درشیوه های آموزشی وتربیتی و رفع موانع کمک آموزشی سهولت امر را برای شتاب بهتر موفقیت ها رقم خواهد زد.
والی الله المصیر
حمیدرضا ابراهیم زاده
نهم مهرماه 1396
*با نهایت احترام تقدیم به مادرم حضرت نیلوفر
تمامی حقوق مربوط به این اثر درانحصار مولف محفوظ می باشد
1.وقتی اسم انجمن اولیا و مربیان می آید چنگی بین مادر و یا پدر می گیرد که الان نوبت تو من دیگه نمی روم چرا ؟
-خانم :دوباره حرف پول گرفتنه
* آقا : این جلسات همش فرامیشیه
2.پیوندی در کار نیست
-خانم : اینقدر که خانم مدیر حرف خانواده ها را گوش می کرد حرف من که به عنوان عضو اعضای انجمن بودم را قبول نداشت
*اسم انجمنه !انگارآیه عذابه هر بار که می گویند بیا جلسه اولیا ست
3.غلبه بر انجمن های غیر فعاله
-خانم : اشتباهی کردم عضو انجمن شدم این همه وقت گذاری و دلسوزی هیچ باز تابی برای رشد بچه ام نداشت اون از کلاس های فوق برنامه این هم وضعیت عمرانی مدرسه ! اصلا دلزده ام کردند
*آقا : دافعه دارند ، امسال که گذشت انجمن های سال دیگه این بچه را ما نمی روم کی گفته 12سال ما باید زیر منت مدرسه باشیم . تا پول کم می آورند نظر ما مهمه ! بعدش هیچی مدیر ما را به رسمیت نمی شناسه ، مگه وقت پیدا کردم بی خیال .