بیشعوری به سبک توهم دانایی

نا آگاهی برای افراد ویا جوامع بیشعور می تواند مفید باشد!
افراد وجوامع واپسگرا از ناآگاهی وبی سوادی مردم سود می برند و برای خود بازار تقاضا می سازند.
دکانداری به سبک عهد قجر.
اول؛
قریب به هشت سال پیش در دفتر دوستم نشسته بودم و باهم گفتگو می کردیم. درهمین حین شخصی وارد دفتر شد وگفت؛آقایان تابلو فرش آوردم با یک سوم قیمت.
بی آنکه نتیجه ای از رخصت ما را ببیند  بساطش را روی میز ریخت. همان اوائل یک تابلو فرش بسیار زیبایی را با طرح وان یکاد بچشمم زیبا آمد.  فروشنده آنقدر زیرک بود که از نگاه ما بفهمد خوشایندمان کدام است.

بلافاصله گوشه های فرش مورد نظر را بدست گرفت و بالا کشید و پیچ وتاب می داد و بازارگرمی می کرد.
ناگاه نگاه متعجب من ودوستم در هم گره خورد.
پشت فرش را هم با دقت نگاه کردیم
لبهای فروشنده می جنبید شاید داشت برایمان وجعلنامی خواند...
این فرش نفیس مشکلی اساسی داشت.
بااین حال بقیه تابلوها را هم نگاه کردیم
شاید از بین دوازده فرشچه ای که آورده بود همگی دچار نقصی بودند. 
زیباترینشان همانی بود که نقص کلیدی داشت. و فرش برعکس بافته شده بود.
شاید اشکال در نحوه برنامه ریزی بافت بود ولی هرچه بود سمت اصلی فرش نوشته هارا برعکس زده بود.
اساسا این فرش به هیچ دردی نمی خورد زیرا وان یکاد رویش نوشته بود و قابلیت زیر پایی هم نداشت.
فروشنده با تفرعن خاصی گفت؛ اشکالش چیه؟ بلافاصله توجیه کرد که آیه قرآن پشت و رو ندارد!!!
گفتم؛ در قاموس کسی که می داند، فریب خوردن نمی گنجد فرمایشات گهر بارت راببر جای دگر. بلافاصله جمع کرد و رفت. 
اینکه اگر ما غفلت می کردیم و اندک سواد خواندن ونوشتن نداشتیم و یا فریب ظاهر تابلو را می خوردیم قطعا بازنده بودیم.
جوامعی که مدیران و مسئولین و تولید کنندگان ذائقه و کالا و خدماتش این گونه بخواهند با شعور مردم بازی کنند قطعا نا اهل بوده و فرعونیت و دیکتاتوری نامحسوس دارند.
واین نوع نگاه که نادانی وغفلت مردم برایشان بازار تقاضاست همواره وجود دارد. و البته به این راحتی قابل حذف و اصلاح نیست.
جوامعی که بیسوادی وبیماری وگرسنگی را برگ برنده خود می دانند بی تردید بیمار و ستمگرند!
دوم؛
همسایه ای پیداکرده بودم که در اوج جوانی بسیار بی انصاف وبی شعور بود.

سگ وخروس و انواع حیوانات موذی و پر سرو صدا را پشت اتاقم جمع کرده وعلی رغم داشتن شغل پر مشغله بیرون از منزل، مشغول به باغ وحش سازی شد!
 جوانک می توانست در هر گوشه از باغش جای خوبی برای این سبک از زندگی ننگینش درنظر بگیرد.
 علی رغم اینکه در سه طرف دیگر باغش هیچ همسایه ای وجود ندارد جانمایی تمیزی را برای آزارم انتخاب کرد. تا خواسته باشد وجود نحسش را بچشمم بیاورد.
از قضا صبح علی الطلوعی ازخواب بیدارش کردم ولب به اعتراض و گلایه گشودم که چه رفتار بدی است!!
گفت ؛ اصلا هم بد نیست. شما از صدای حیوانات لذت ببرید. مردم برای دیدن و شنیدن صدای حیوانات هزینه می کنند و...
گفتم ؛آقای بی فرهنگ و بیشعور! این صدای چندش آور گاه وبیگاه چند خروس بی محل و زوزه سگ ولگرد و... راببر داخل اتاقت ما لذت و بهشت اجباری نخواستیم!
مردک خودش را به جهل و کم خردی زد و خزعبلاتی بافت، گویی کودک ۵ ساله برای یک بزرگسال شیرین زبانی می کند!
پرسیدم حالا چرا سگت تا صبح واق می زند؟
گفت؛ حیوان را از جنگل پیدا کردم بی سرپرست بود دلم سوخت!!!
گفتم؛ بلبل خان ! تو بابای خوبی هستی براش اما توله ات را داخل حریم خودت نگهدار. با هزینه اعصاب خودت براش مادری کن.!
گوشه بهتری انتخاب کن من نیاز به استراحت حداقلی دارم...
در پاسخ ها اینقدر وقیح بود که نیاز به گوشمالی داشته باشد.
بااینحال گفتم؛ خدا شفایت بدهد.
فقط گفته باشم بیشعوری هایت بمن آسیب زده و صبرم‌محدود است. !
واقعا نمونه هایی که با این نوع رفتار سبوعانه و منش خود زیرک پندارانه در ادارات و بازار و همسایگی. و همه اقشارجامعه می بینیم، کم نیستند.

وسعت آزادی خواهی شان ناقض آزادی و امنیت دیگران است.

این‌گروه از بی شعورها توهم دانایی بالایی دارند.
توهم عجیبی است در کلمه ی؛
می دانیم! 
 بااینحال از چراغ قرمزهای زندگی رد می شوند .
توهم دانایی. توانایی. دینداری و... در همه جای دنیا بلای جان آسودگی و امنیت  جوامع شده است.
کتاب" بیشعوری آقای خاویر کرمنت" علی رغم اسم زاقارتش واقعا کتاب کار خوبی است.  گمان‌می برم خواندنش یکبار درسال واجب کفایی است.
بیشعورها الزاما احمق نیستند اما دوست دارند دیگران را احمق فرض کنند و یا به حماقت وادارشان کنند .
اینکه بافریب و تفرعن دیگران را مجاب به تحمل کنند برایشان زیرکی و هنر محسوب می شود.
اینکه دیگران به آنها بگویند بیشعور نباش را فحش و هتاکی می گمارند.
راهکار چیست؟
جوامع نیاز به آموزش مهارت زندگی با توجه به آموزه های اقلیم فرهنگی و بومی خود دارند
مهارت؛ راستگویی،امانتداری،رازداری، پارسایی، انصاف، قانون مداری،ایثار، همدردی، مشورت، شجاعت، نوعدوستی،بردباری، دانشوری ، احترام به حقوق دیگران و.... نیاز به آموزش جدی دارد.
دروغ نگفتن
فحشا و زنا نکردن
ربا نگرفتن
کلاهبرداری نکردن
تجسس نکردن
دزدی نکردن
غیبت نکردن
تهمت نزدن
رشوه نگرفتن
بی عفتی نکردن
خیانت نکردن
قانون گریزی نکردن و... مهارت می خواهد.
جامعه نیاز به این‌ مهارت ها دارد تا بتواند شاکله و پیش درآمد پیشرفت وامنیت وآسایش را ببیند.
دانایی بدون بینش و رفتارِ درست مصرفی ندارد.
استاد ومعلم بی مسئولیت!
فروشنده کالا وخدمات بی انصاف!
پزشک بی اخلاق!
کارمند بی توجه و بی تعهد!
چقدر می توانند به عفت و آسایش و پیشرفت عمومی جامعه اسیب برسانند؟
دانایی فقط به دانستن الفاظ خوبی وبدی نیست.!
 مهارتِ درست رفتار کردن اهمیت دارد. مهارتِ التزام عملی داشتن به این آموزه ها برای پویایی جامعه بسیار مفید است.
واین میسر نیست مگر با عزم ملی برای آموزش همگانی.
والی الله المصیر

حمیدرضاابراهیم زاده
بیستم مهر۱۴۰۱

تمامی حقوق مربوط به این اثر در انحصار مولف محفوظ می باشد.