اعتبار سرمایه های ملی ما
اعتبار سرمایه های ملی ما
در صحبتهای روزانه می شنویم فلان بچه و فلان دانش آموز حیف شد پزشکی قبول نشد.
فلانی بااینهمه استعدادش چرا پزشکی نرفت؟!
چرا فلانی رشته وشغل معلمی راپذیرفت و....
اساسا چیزی بنام فلانی حیف شد این رشته قبول نشد بسیار زشت و مسخره است.
چرخه فرهنگ واقتصاد وصنعت و بهداشت و پیشرفت کشور نیاز به همه استعدادهای سرمایه های ملی ما دارد.
نسل نو و دانش آموز و دانشجو و پژوهشگر ما سرمایه ی ملی ماست .
آگاه باشیم این سرمایه را به هرز ندهیم.
یکی استعدادش هنر های زیباست.
یکی دندانپزشکی، دیگری معلمی ،دیگری پرستاری
یکی باید معمار و طراح بشود یکی باید مکانیک و لوله کش و صافکار باشد.
چرا اعتبار و فرهنگ و هویت مشاغل را به شغل پزشکی می فروشیم؟!
البته پزشک وجامعه پزشکی زحمتکش و محترم است. ولی اشتباه جوامع توسعه نیافته اینست که یک سویه پزشک را نعوذ بالله تا خدایی برده است.
در حالیکه معلم ابتدایی و هنروری در فرش و نگار گری خیلی ارزشمند تر از پزشکی است.
طلا سازی وکار باجواهرات وطراحی لباس و مد از دندانپزشکی هم بیشتر در آمد دارد.
اگر اعتبار مشاغل به پول سازی و پشت میزنشینی و ... سنجیده شوند مملکت به قهقرا می رود.
همینی که الان رخ داد !!!
مردم پاکبان های را بد بخت و پست می دانند در رفتارها و مثالهای تهدید آمیزشان به کودکان این بزرگواران و زحمتکشان را تحقیر می کنند در حالیکه پاکبانی شغل بسیار ویژه تری نسبت به پزشکی است.
پزشک با عفونت و مریضی وخطر سر وکار دارد.مرزبان و دشتبان و پاکبان هم همینطور
این مسخره است ما بخواهیم‌دانشمندان را و مفاخرمان را پزشک بدانیم و بگوییم پزشک ها زیرک تر و نخبه ترند!
اصلا این ذهنیت با ساختار توسعه در تضاد هست.
فیزیکدان و روانشناس و قران شناس و زمین شناس کشاورز و گیاه شناس وزیست شناس و اقتصاد دان و حقوقدان و جامعه شناسی و طراح لباس ومد و ماشین آلات صنعتی هم دانشمند دارد.
اصلا چه کسی اختراع کرد پزشک نخبه است!؟!
اتفاقا بر عکس است.
نخبه های ما در معماری ومکانیک و‌هنرهای زیبا جمع شده اند.
نوابغ و مخترعین و مکتشفین ما پزشک هستند یا از سایر حوزه های علمی امده اند.
باید این طرز فکر را اصلاح کنیم
کشور بحران زده ی فکری ما نیاز به سبک درست اندیشوری دارد.
ما برای توسعه درست وهمه جانبه نیاز به توجه به همه رشته ها داریم
معلم و آموزگار باید استعداد دانش آموز را کشف وتقویت کند.
بی تردید سرمایه های اجتماعی ما با بی توجهی و بد سلیقگی و بد بینشی آموزگاران و معلمان و اساتید نامنزه به سر خوردگی و دلزدگی سوق داده می شوند.
این وظیفه معلم است که غبار و رسوب را از منافذ استعداد سرمایه های اجتماعی و ملی ما بردارد.
والی الله المصیر
حمیدرضا ابراهیم زاده
139999
حقوق مربوط به این اثر در انحصارمولف محفوظ می باشد
أقلُّ ما یکونُ فی آخِرِ الزّمانِ أخٌ یُوثَقُ بهِ أو دِرْهَمٌ من حَلالٍ
کمیاب‌ترین چیز در آخر الزمان برادرى قابل اعتماد یا درهمى حلال است.
حضرت محمد صل الله علیه و اله تحف العقول: ص۵۴