در آمدی بر داوری ها ی غلط و پیشداوری ها

در آمدی بر پیشداوری ها وداوری های بد
داوری غلط بیشتر به  خطاهای درک و قضاوتهای غلط می پردازد
غلط یعنی بی راهگی و انحراف در ساختار یک امر وپدیده .
هر آنچه در اندیشوری و گفتار و رفتارورزی مغایر با واقعیات همه شمول و حقایق همه فهم  باشد خلاف وغلط است.
برای همه دنیا رنگ سفید ، سفید است و کسی به سپید سیاه نمی گوید.

همه جای دنیا مفهوم نیش زنبور درد وسوزش است.

کسی نمی تواند بگوید یک انسانی در آن سوی دنیا سوزش از نیش زنبور را لذت می داند.
قضاوت درباره هر پدیده و چیزی  برداشت برهانی ما از دیدن وشنیدن است.
آستانه درک افراد متفاوت است؛
 جنسیت، سن ، تندرستی وبهره هوشی ،
طبقه فرهنگی واجتماعی واقتصادی
سطح سواد و بینش افراد وهمچنین
اقلیم وبازخوردهای مربوط به آب وهوا و فرهنگ و روش زندگی وبسیاری از ریز نقشهای زمانه در فهم و نفهمی افراد تاثیر بسزایی دارند.
شما بصورت اتفاقی با صدای بلبل در مسیر و گذرگاهی روبرو می شوید  و یا از شنیدن صدای بلبل بر روی تک درخت کوچه وخیابان سرمست می شوید واقرار می کنید و می گویید چه زیباست آواز عندلیبان ، حتی به وقت سحر !
اما باغبان این تلقی وبرداشت و  درک را ندارد و حتی برایش مهم نیست از بس که  صدای بلبل را شنیده دیگر این صدا برایش تکراری شده و حتی خوشش نمی آید واعصابش هم درآن موقع سحر از قیل وقال بلبل بهم‌می ریزد.
قضاوت وداوری در واقع  تشخیص و برداشت و تجویز است!
من از بوی یک ظرف مملو از گلاب باید همان رایحه ای رااستشمام کنم و بفهمم که شما می فهمید.
اگر درک همه ما از کمیت و کیفیت یکی باشد ، رویدادی معین ومشخص و همه فهم رخ داده است.
 ما انسان ها بدلیل همان تاثیراتی که گفتیم  برداشت یکسانی از درک درد و زیبایی و زشتی و شورانگیزی و ترس و ارامش و لذت نداریم. زیرا آستانه های درک متفاوت است.
هنگامی که پرسش می کنید، با دقت توجه می کنید تا بهترین درک را از پاسخ داشته باشید.
تمام سائقه های فیزیولوژیکی که در ماست محصول بی دقتی ونیازهای ما نسبت به نتیجه ی برداشت است.
مثلا ؛شخص گرسنه کتابفروشی را کباب فروشی بخواند.
این نوع خطا با دو عنصر نیاز بالا و بی دقتی رخ می دهد و حتی منجر به توهم نیز می شود.
بنابراین برای برداشت خوب به دقت بالا نیاز داریم تا خطای ذهنی و بصری و شنیداری باعث تشخیص غلط نشود
آدم کم شنوا و کم‌بینا نمی تواند مثل آدم سالم درکی از دیدن وشنیدن داشته باشد.
کسی که فقر دانش و بینش و فرهنگ دارد درک پایین تری نسبت به مسائل علم  و دانش و فرهنگ مداری خواهد داشت.
در آموزه ها و دانش ها و مهارت های زیستاری، بایسته ها و شایسته هایی وجود دارد که التزام عملی به آن مایه سلامت وصلابت و رشد و پویایی است. بایسته ها راباید به دقت عمل کرد. 
شایسته ها را باید رعایت نمود.
شرط سلامت و آسایش این است به دانسته ها عمل کنیم.
از سویی دیگر  هرچیز جدیدی که یاد بگیریم برای ما مسئولیت آور است.
وباید هزینه ی آن را بپردازیم.
دنیای آگاهی و توانایی و دانایی تکلیف آور است.
و اگر  هم ندانیم از قافله ی رشد عقب خواهیم ماند.
پس انسان برای رشد خود نیاز به تداوم فکر و آموزش دارد تا از خطاها مصون بماند.
 خطای راهبردی در رفتار هر کسی باشد اورا از پای می اندازد. 

۱. کار گوش را نادیده گرفتن .
۲.جای دقت در دیده ها وشنیده ها باقی نگذاشتن.
۳.وقعی به نشانه ها وراهنمایی ها نداشتن.
۴.روشمند نبودن سبک اندیشیدن وزیستن.
۵.یکدندگی کردن در رفتارهای قابل تجدید نظر.
این خطاهای بزرگ رفتاری در هر انسانی باعث می شود تا به شدت آسیب ببیند و راه پیشرفت وپویش براو ناهموار گردد.

والی الله المصیر

حمیدرضاابراهیم زاده
سوم آذر۱۴۰۱

تمامی حقوق مربوط به این اثر درانحصار مولف محفوظ می باشد.