ما انسانها و گوش و نیوشیدن
ما انسان ها و گوش و نیوشیدن .
اول
یک نظریه از الیس سیلور بوم شناس امریکایی وجود دارد که می گوید:
"انسان زمینی نیست " بلکه مهاجر و زندانی آنجاست و از جای دیگری به زمین تبعید شده است.
به نظرم الیس سیلور راست می گوید:
انسان با توجه به وضعیتش انگار به زمین پرت شده است ومجبور است رنج ومشقاتی را تحمل کند.
زمینی که برای انسان جهنم است و انسان بهشت را درآن می جوید.
زمینی که انسان را رنجور و بیمارمی کند وهمواره کالبدش را در درد وغربت می رنجاند.
وانسانی که از بهشت اخراج شد. تا پخته و بیدارشود.
انسانی که جانشین خدا و از دم او ست واز شگفتیها و زیباترین های آفرینش اوست.
وانسان با وجود روحانی بودنش همیشه احساس غربت می کند.
غروبگاهان مخصوصا غروب جمعه ،غربت انسان او را وادار می کند به آسمان نگاه ناخواسته و پرافسوسی داشته باشد.
انگار چیزی می داند ومی خواهد بگوید اما چیزی به یاد نمی آورد و به زبان نمی آید.
او ناچاراست به شنیدن.
هنوز هم انسان نیاموخته است که باید با دقت بیشتری به زمزمه ی کائنات گوش کند.
انسان برای کشف خود باید به خود بیاید و با دقت بیشتری به صدای پروردگارش گوش کند.
دوم
گوش یکی ازمجاری مهم ورودی ما برای درک و دریافت های ما از فهم گیتی است.
مجرایی که شناخت ما را از شگفتی. ترس و زیبایی های دنیا و کشف خود مان امکان پذیر می کند.
گوش شنوا و قدرت درک و تحلیل شنوایی داشتن هم نعمت وفضیلت بزرگی هست و یکی از رازهای موفقیت وجذابیت ومحبوبیت ما انسان هاست.
دوگوش دربرابر یک زبان و دولب برای سکوت و...
خوب گوش کردن. ودرست شنیدن امتیاز بزرگی است که در برداشت وتصمیم گیری وقضاوت وموفقیت ومحبوبیت افراد تاثیر بسزایی دارد.
گوش یکی از ورودی های واکنش برانگیز انسان نسبت به اسرار گیتی است.گوش کردن هنری است که انسان شنوا باید آین هنر درخود تمرین کند.
گوش کردن در مردان آنان را عاقل و حسابگر و مرد بار می آورد و در زنان باعث جوانه زدن احساسات می گردد. گوش دریچه ی عاشق شدن انهاست.
انسان توصیه شده است که شنونده ی خوبی باشد واز بهترین آن پیروی کند
الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولَٰئِکَ الَّذِینَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُولَٰئِکَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿الزمر: ١٨﴾
خردمندان!
همان کسانی که خداوند هدایتشان کرده آنانی هستند که که سخن را می شنوند و از بهترینش پیروی می کنند .
حرف شنوی انسان ویژگی بارز محبوبیت اوست.
خردمندی انسان به سکوت عاقلانه و گوش دادن صبورانه ی او و سخن گفتن مودبانه ی اوست
والی الله المصیر
حمیدرضا ابراهیم زاده
پنجاه وپنجمین روز بهار1398
تمامی حقوق مربوط به این اثر درانحصار مولف محفوظ می باشد
- ۰۲/۰۲/۲۸