سنگ هوس

می رسد نغمه ی آخته از بانگ جرس

سخن از درد دل و داغ نهانی  و قبس

ای که با شهوت من کامروایی داری

باخبر باش که دل می شکند سنگ هوس

از جفای هوست شهر دلم سنگ شده

داد از این شهر و پریشانی و پندار قفس

و در آشوب  نگر حال دل و جان و تنم

نرسد جان به تنم لحظه به دیدار نفس

سوختم از بوسه ی داغ  لبت ای آبرو

خنکم  کن  ز حریق لب تبدار تو بس

 قامت روح که  عریان شده در فقه  نهان

 و چه آسان به عیان لخت  شدم ناگه پس

آفتی بر دل و جان و ره و دینم  دادی

عقل را گوی که آید سر دل میر عسس

 

حمیدرضاابراهیم زاده

22/10/1394