آسیب شناسی عدم رویکرد مسلمانان به رساله حقوق امام سجاد

 

 

علل عدم رویکرد  نسل نو به نصوص اسلامی

سوال چند وجهی خدمت حضرتعالی دارم :

 ترتیب بیان حقوق در این رساله، حق الله، حق النفس و حق الناس است، در حالی که اغلب بیان می شود.

حق الناس مهم ترین وجه حق است. در اندیشه امام سجاد علیه السلام کدام یک از حقوق بر دیگری تقدم دارد و هدف ایشان از بیان چنین ترتیبی در رساله شان چه بوده است؟

 گاهی گفته می شود جامعه غرب، جامعه ای اخلاقی است و جوامع مسلمان چندان اخلاقی نیستند. با توجه به متون و آموزه های اسلامی که اغلب به رعایت اخلاق تاکید دارند و پیامبر(صل الله علیه و اله) نیز خود را مبعوث برای تکمیل اخلاق معرفی می کند، چرا در جامعه امروز، همین رساله حقوقی که اجرایش اخلاقی شدن جامعه را به دنبال دارد، جدی گرفته نشده است؟ آیا اخلاق باید قانونی شود یعنی باید در قالب قوانین مدنی تعریف مشخصی شود تا جامعه به سوی اخلاق حرکت کند؟

- باسلام وعرض ادب و ارادت خدمت شما پژوهشگر محترم وهمه دوستان عزیزم در مجله ی حاضر و همه مخاطبانی که در حال حاضر و درآینده  این مباحث را مورد دقت نظرخود قرارمی دهند

باتوجه به مقدمه ای که عرض کردم امام زین العابدین منحصربه امام زمان ومکان عصر خودشان نبودند وامامتشان همچنان اکتیو و بروز هست

وهمانطوری که خودتان فرمودید علل بعثت نبی اکرم، پاسبانی و تکریم  کرامت وحق انسان است

 اگر حق  مخلوق ادا نشود حق خالق ادا نشده است.

لم یشکر المخلوق ولم یشکر الخالق - امام رضا (ع)

 خودشناسی ودرون بینی مقدم است برخدا فهمی.

 حق الناس بدوا  دراولویت است. انسانها در پروسه ی تکامل  برمدار محدود جاده کمال حرکت می کنند

و بدون استقامت و پایداری این مسیر طی نمی شود

 تعجب می کنم که در اغلب تفاسیر از صراط المستقیم به راه راست  اشاره می شود.

درصورتی که صراط المستقیم  نه راه چپ ونه  راه راست است.

مستقیم از استقامت می آید که به معنای پایداری در حرکت برمحور راه وسط هست

 کذالک جعلناکم امه وسطا لتکونوا شهداء علی الناس.(بقره 143)

دین حنیف. امت میانه رو. همگی واژه های تاکیدی  از تعادل  سخن به میان آورده اند

ولذا ما غالبا همین ابتدای امر با مشکل قرائتهای به رای دینی مواجه می شویم.

 راه نصارا؛  نسبت دادن  پیامبر به پسر خدا یی بود.

همانگونه که اکنون  پسر انسان  که  به نام پسر خدا شهره است.

 راه یهود؛ کشتن پیامبران  و قتل و هتک جان و مال و ناموس پیامبران بود

 اسلام از هردو راه نصارا و یهودیت انتقاد می کند

ودر مورد مغضوب و ضالین همین عیب را بر صراطهای آنان می گذارد

عبارت : لاشرقیه ولاغربیه

درآیه ی  35 سوره نور از همین چپ وراست که عرض کردم بحث می کند

 بدیهی است که اهل اسلام نه ازاین طرف بام ونه آن طرف بام می افتد

 وبعثت  نبی اکرم بااین نگرش شکل پذیرفت. وانسان قلب توجهات هست.

وقلب انسان نیز محور توسعه  اسلامی است.

 ادای حقوق بشر. دراسلام وسراسر احکام قرآن اظهر من الشمس است، که مقدمه ی پیگیری حق خداست.

 آیات الاحکام مبین عرایض بنده است. از احکام دیات. ارث گرفته تا شیر دادن وقرض وقصاص ونصاب وزکات  و...

 اما چرابه رساله حقوق بی توجهیم؟!!

عدم باروری باورها ونداشتن دقت و بینش نسبت به باورها باعث عقیم شدن  وناباروری باورها در زندگی می شود

 ازاین گرانیگاه به حقیقت امامت شیعه کم توجهیم

 چون اسلام ما اغلب پاره وقت واحساسی هست

 چون مسلمانی ما آگاهانه نیست وخدشه پذیر است.

چون برای بدست آوردن حقیقت گوهردین به خود زحمت تحقیق نداده ایم

 چون هیچ  دقت و بینشی را برای فهم مسلمانی خود در نظر نگرفتیم .

چون  چیزی از اسلام و آرمانهای بلند آن  جز نام ونشانه وظواهرش نمی دانیم.

چون  بینش و بصیرتی نافذی  نسبت به دینمان نداریم.

وگرنه در نهاد شیعه چیزی بنام  شکست وتعامل دربرابر فقر. فساد وجود ندارد.

 شیعه اصالتش با رفض و رکود وفقر فکری وفرهنگی واقتصادی واخلاقی مخالف است.

 اگر اهل تفقه باشید ،زیرکی های چند بعدی خواهید داشت. امام باقر فرمودند :

اگر جوانی از شیعیان راببینم که فقه نیاموخته باشد (فهم دینی نداشته باشد)خودم ادبش می کنم

(میزان الحکمه ج 4 ص1401)

آداب فقه فهمی یعنی تحت تربیت درست قرارگرفتن. ! تفقه برای همه مسلمین لازم است

اذا ارادالله بعبده خیرا فقهه فی الدین وزهده فی الدنیا وبصره عیوبه:

از رسول خداست که فرمود:  اگر خدا چشمداشت خاصی به بنده ای  داشته باشد او را به فهم دینی و بینش عیبهایش وا می دارد

(نهج الفصاحه 143-ترجمه پاینده)

درحقیقت با گمان به توسعه یافتگی دانش ؛ ما هرچه را داریم از بیگانه تمنا می کنیم

چه شده است که جدیدا: ازوین دایر و واسوانی وتریسی و...حرف شنوی داریم .!!

اما از جملات انسان ساز وجامعه محور  و توسعه مدار امام سجادمان  فراری هستیم!!

چون هیچ مترجم وشارحی  نیامده لله وبالله برای امام سجاد خوب کارکند اگر هم آمده انگارخواست ادای تکلیف کند وبرود و ثواب ببرد یا فقط کاری کرده باشد.

هنر وظرافت های هنری  در بیان وترویج آثارمعصومین چه در ترجمه و چه دربلاهت وبلاغت ونشر درنظر نگرفته شده است.

به همان سبک هزار و چهارصد سال پیش کار راترجمه می کنند .

ودر صفحه آرایی وفنون نشر هم ناشیانه ترین  وارزان ترین وسبک ترین  سیاق نشررا انتخاب می کنند.

و کار  ترویج  طریقه معصومین علی رغم داشتن زیبایی های محیر العقول، بخاطرعدم بکارگیری جذابانه هنرهای ترویجی ازکار بازمی ماند.

ودر نتیجه  وخروجی های ضعیفی به بار می نشیند

 اغلب شارحین  ومترجمین ،هنر وزیبایی کار ترویج  دربیان امامت را در نظر نمی گیرند

وفقط از الفاظ  وترجمه های کهن  خشن وسخت  وغریب عربی مایه می آیند

بیاییم  روان تر وبا گویشی بهتر حرف وحدیثهای امامانمان را ترویج دهیم

من گمان می کنم وحتی یقین دارم  مشکل ازثقل حرف وحدیث نیست

بلکه غالبا از بد معرفی کردن ها  وبد ترجمه کردن های ماست

از بی هنری درچاپ ونشر وگرافیک وصفحه آرایی های ماست.

وگرنه من دویست وهشتاد وسه تا از جملات قصار  معصومین را در365 راه بکارگیری نیروی معنوی  اثرآقای دکتر وین دایر دیده ام اگرهم الباقی را نتوانستم تطبیق دهم چون حدیث شناس نیستم.

وگرنه غالب عبارات وجملات جی پی  واسوانی. ووین دایروفلورانس اسکاول وسایر خردمندان غربی از مشرب و متن احادیث امامان مابرخواسته است.

دلیل این شباهت این است که آنها دنبال فطرت زیبایی پسند رفتند وحرفهای معصومین ما جز این نبود و نیست

ما خیلی از حرفهای امامان ومعصومین خودرا هنوزنشنیده ایم.

کسی نیامده . به دقت آنها را با هنر وظرافت دسته بندی کند وبه اطلاع اذهان وادراک مردم برساند.

فرمایشات و سفارشات وتوصیه های زندگی بخش   معصومین همانطور لای کتابها زندانی شده اند

و فقط پژوهشگران خاص ،بسته به نیازشان  دنبالشان رفته اند وبازدر زندانی که نامش کتاب است بروی این حرف های زیبا بسته می شود

باید درب این زندانها با آرایه های هنر وصنایع ترجمه وادبیات نشر بازشود.

وگرنه نقل قول خوش زبانهای غربی  و فلاسفه  را به مذاقمان عادت می دهند که داده اند

بقول شاعر: سالها دل طلب جام جم از ما می کرد  آنچه خودداشت زبیگانه تمنا میکرد.

راه حلش این است که خوش فکرهای شیعه بیایند و  ترجمه های روانی از احادیث را به فارسی ولاتین به بیان وشرح  هنرمندانه  ای مطرح کنند

آن وقت ببینید کتاب سال  ازآن کیست.

(بنظرم:راز محبوبیت دکتر حسین الهی قمشه ای در نشرتفکردینی چیزی جز درک صحیح ایشان ازعصاره دین  و بهره برداری دقیق ازابراز هنر ترویج دین  نیست)

باید به  معجزه ی ظرافت وزیبایی های بیان  و هنر چاپ وترجمه وگرافیک هم توجه زیادتری شود.

وگرنه با ویرایش و ترجمه قرن اول  ودوم  ذهن حرکتی نمی کند چه برسد به تعمق وتدبر وتفکر.

اینهایی هم که چیزک هایی فهمیدند ا زسر هوش پژوهند گی شان دنبالش رفته اند

اگرهنر طبع وترجمه  واقعا زیور باشد من مطمئنم  اتفاقات بسیار خوبی درحوزه فهم گفتگوی امامانمان می افتد.

تاکید می کنم مطمئنم که تغییراتی رخ خواهد داد...

ازخداوند توفیق خدمت به انسانیت وهمگامی با طریقه ی حق وحقیقت معصومین را می طلبم

حمیدرضاابراهیم زاده 

 دوم اسفند1393

 

 

 http://www.irexpert.ir/Webforms/Forum/Question.aspx?QID=157921&Msg=OK

 

 * تمامی حقوق مربوط به این اثر درانحصارمولف  محفوظ است

 

درسی که یزید به انسان ها آموخت

 

یَا أَیُّهَا الْعَزِیزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ

 وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْکَیْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَیْنَا إِنَّ اللَّهَ یَجْزِی الْمُتَصَدِّقِینَ

 

 

 

درسی که یزید به آدمیان آموخت

این بودکه هرگز

درسودای باطل خویش آفتاب آزادی و حق را نتوان خاموش کرد

یزی دبه  آدمیان این درس را آموخت که

تکیه برجای بزرگان نتوان زد به گزاف

 

 

  یزیدی که ادب طلب وتمنا  نمی دانست 

 حسین را به مصالحه ی با باطل خود فرا خواند و او را از طغیان علیه خود برحذر داشت

یزید به آیندگان آموخت

که راه گریز از یزید ماندن ؛سوارشدن بر کشتی نجات حسین  است

یزید  از حسین اسطوره ی آزادی و آزادگی به جهانیان معاصر وآیندگان نشان داد

و مردم را سالهای متمادی برسفره ی درسهای حسین نشاند

 

**************

 

یـزیـد بن معاویه نامه‌اى به همراه اشعارى براى عبداللّه بن عباس یا طبق نقلى، براى عمرو بـن سـعـیـد، حـاکـم مکه فرستاد تا آن را در مراسم حج بخواند، یزید چون از روحیه مردم مدینه و روحـیـه سـلحشورى سیدالشهدا علیه السلام مطلع بود و مى‌دانست که آنان زیر بار حکومت غاصبانه یزید نـمـى‌روند،  تصمیم گرفت از باب مصالحه و نرمش،از وقوع جنگ جلوگیری کند، زیرا مى‌دانست جنگ و کـشـتـه شـدن حـسین بن على علیه السلام براى او گران تمام مى‌شود،

مردم مدینه وقتى اشعار یزید را دیـدند، آن را خدمت امام حسین علیه السلام فرستادند، رهبر آزادگان جهان با یک نظر به فراست دانست کـه ایـن اشـعـار را یزید فرستاده، لذا در پاسخ او به یک آیه از قرآن کریم بسنده کردند که خطاب به پیامبر صلی الله علیه و آله مى‌فرماید:

 

بـسـم اللّه الـرحمن الرحیم

"فان کذبوک فقل لی عملی و لکم عملکم انتم بریئون مما اعمل و انا بری مما تعملون./ والسلام"

؛ اگـر کـفـار تـو را تـکـذیب کردند، بگو من مسؤول اعمال خودم هستم و شما هم مسؤول اعمال خودتان، شما از اعمال من بیزار هستید و من هم از آنچه شما انجام مى‌دهید بیزار هستم.

اینک چند نمونه از اشعار یزید:

 

یا قومنا لا تشبوا الحرب اذ سکنت                     تمسکوا بحبال الخیر واعتصموا

قد غرت الحرب من قد کان قبلکم                      مـن القـرون و قـد بادت به الامـم

فانصفوا قومکم لا تهلکوا بذخا                          فرب ذى بذخ زلت به القدم (1)

 

"آتش جنگ را که خاموش است شعله‌ور نسازید،

و به راه خیر چنگ بزنید. جنگ، اقوام گذشته را مغرور کرد و جمیعت‌هائى را نابود ساخت.

در حـق خـویـشـان خـود، نـیـکـى کنید و کبر و بزرگى را کنار بگذارید که چه بسا افراد متکبر قدم‌هایشان لغزید."

 

تحلیل پاسخ امام علیه السلام

سیدالشهدا علیه السلام با تمسک به آیه شریفه سوره یونس، اعلان برائت از کفار و مشرکین و منافقین و همه دشـمـنـان اسلام مى‌نماید که اصولا هیچ راه مصالحه و سازش با آنها وجود ندارد و در واقع این آیه اجـمالى است از آنچه در سوره کافرون آمده که شش نفر از کفار به رسول خدا صلی الله علیه و آله پیشنهاد کردند کـه:

"یک سال تو خدایان ما را عبادت کن، یک سال هم ما خداى تو را پرستش مى‌کنیم، در نتیجه اگـر مـسـلـک ما بهتر بود، تو ضرر نکرده‌اى، و اگر دین تو بهتر بود، ما ضرر نکرده‌ایم و شریک در کیش تو شدیم." (2)

اما در این حال سوره کافرون نازل شد و پاسخ محکمى به همه این پیشنهادات داد، زیرا قرآن کریم هـرگـونـه هـمکارى و مساعدت و مودت و دوستى و مطاوعه و سازش با کفار و مشرکین و دشمنان اسلام را ممنوع کرده است. خـداونـد مـتعال می‌فرماید:

"یا ایهاالذین امنوا لاتتخذوا عدوی و عدوکم اولیا تلقون الیهم بالمودة و قد کفروا بما جاکم من الحق"(3)

اى مؤمنین! دشمنان من و خودتان را، دوست نگیرد، شما نسبت به آنها اظهار محبت مى‌کنید در حالی که به آنچه از حق براى شما آمده کافر شده‌اند.

مفسرین چنین نقل کرده‌اند که شان نزول آیه در مورد حاطب بن ابى بلتعه است.

 

پی‌نوشت‌ها:

1- مقتل خوارزمى، ج1 / ص 218/ تاریخ ابن عساکر، ص 203 ناسخ ، ج2، ص 28.

2- مجمع البیان 10/552 / تفسیر فخر رازى 32/144.

3- ممتحنه / 1.

 

 

* تمامی حقوق مربوط به این اثردر انحصارمولف محفوظ می باشد

روضه ی بی پناهان

 

 

کاش ساحره ای می آمد  و زمانه و وجودم را جادو می کرد.

ومرا ازاین کابوس وحشتناک و ازاین کویر دهشتناک می ربود.

 درکالبدم می دمید وپرنده ام می کرد ویااز اسارت  زندان عسرت شکم  ماهی فرد خارجم می کرد .

ویااز توفان سهمناک واژه های غریبی ونا آرامی  دریای هجوم  نجاتم می داد

واگر به کرامت انسانی ام چشم می داشت مرا ازصعوبات درد وترس رهایم می کرد

که حضرت دوست  فرمود  الاان اولیا الله لا خوف علیهم ولا هم یحزنون.

نمی دانم که مرا دوست خود می پندارد یا نه؟

اما اگر دوستی ام را بپذیرد بی شرط وشک   پناهم می دهد.

قصه که به اینجای غصه ها رسید

دلم می خواهد برفراز منبر فلک روضه بخوانم :

روضه ی حضرت دلم.

روضه حضرت چشمهای نگران.

 روضه ی اندوه

روضه ی غربت وتنهایی .

روضه ی بی وفایانی  که مسلم روحم را درکوفه ی تنم به بند کشیدند.

روضه ی حسین جانم که در زیرضربات ممتد ومتمادی نیزه ها و شمشیرهای قساوت حقارت وسم اسبان  رام نشده ی نامهربانی لگد کوب میشود .

روضه ی اشکهایی که درمشک قمر محبوس می ماند تا ابد..

می شود روضه ی زینب عقل و رقیه ی احساساتم را خواند.

روضه ی دستهای کوچک .

 روضه ی طفل درونی که همه چیزش را برباد داده اند.

گویا دیگر از قماراین زمانه  هیچ بازگشتی مرا نیست واین طف جانسوز جسم جانم را دربوریای  کهنه ی غربت وناگواری می پذیرد

که گفت:

وسیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون.

الالعنت الله علی القوم الظالمین

پروردگارا به پاس احترام نام بزرگواران اصحاب کسا مارا درپناه خود حفظ ویاری فرما.

 

پروردگارا ای آن که ارباب همه ی پناه دهندگانی ویاور همه ی بی پناهان...

 

پناهی جز تو ندارم.مرا درپناه خویش قرار بده

 

حمیدرضاابراهیم زاده

7/7/1395

تمامی حقوق مربوط به این اثر درانحصار مولف محفوظ می باشد

یا عباس!

 

 

 

ای قمر

ماه

تورا می گویم

من

زمهر تو

امان

می جویم...

 

حمیدرضا ابراهیم زاده   6  آبان1393

مشکهایت کو؟

 

مشکهایم کو؟          

                                          

                                          

 

   مشکهایم کو؟

چه کسی بود  صدا زد  عباس؟   

آشنا بود صدا

مثل نوای غزل مهر پدر

رهبرم تشنه لب است

و

زینب وسجاد  و همه اهل خیام

شب عاشور به  شیدایی یک مرثیه ازپیشانی آل کسا می گذرد

ونوای لبیک

ازحاشیه ی شط فرات جان مرا می توفد

ازپس رایحه  ی بادصبا

بوی هجرت می آید

دین من پراز آواز بقاست

و

کالبدم جام بلا

 

صبح خواهد شد

و

 این مشک پرآب

آسمان سرخ خواهد شد...

باید امشب بروم...

من که ازناب ترین حنجره بامردم این ناحیه صحبت کردم

حرفی ازجنس امان نشنیدم

هیچ چشمی به  تمنای  آب وفغان  اطفال خیام خیره نشد.

کسی ازدیدن اصغرمعصوم حسین

دل او چیره نشد

ابری ازدیده ی هیچ کسی تیره نشد

من به اندازه ی یک ابر دلم می گیرد

وقتی از پشت سر قافله دیدم شط را.

وقتی از پنجره ی دهر می نگرم

شوق آن قاسم نوبالغ را...

پای این تف بلا  سرو خرامان حسن  می خواند

رجزخانه برانداز زمان

کلماتی می گفت که درآن

بذرغیرت   به عیان و به نهان می جوشید

جملاتی می گفت

جملاتی جانسوز....

من درآن روز اسف

جنگجویی دیدم آن چنان

غرق بصیرت در ولایت بینی

کآسمان تاب نداشت  ...

صبح امروز

امامم طلبید وفرمود:چند تشویش توراست؟!

باید امشب بروم.

باید امشب مشکم را

که به اندازه ی سیرابی اطفال بلا جا دارد

بردارم

وبه سویش بروم

که درآن واقعه ی سرخ پیداست.

رو به آن وسعت  سبز پراز واژه که همواره مرا می خواند...

رهبرم باز ندا داد عباس!!

مشک هایت کو؟؟؟!

 

السلام علیک یا قمر بنی هاشم

یاکاشف الکرب عن وجه الحسین اکشف کربی بحق اخیک الحسین.

 

حمیدرضا ابراهیم زاده   .  بابلسر

سوم دی ماه هزار وسیصد وهشتاد وهشت خورشیدی

 

قمر بنی هاشم سلام

سلام بر باب الحوائج قمر بنی هاشم

سلام بر تو ای آنکه تاریخ تمناها، چون تو پذیرنده ای به رنگ خدا ندارد!

توئی که عبد صالح خدایی و در امام شناسی شیعه ترین رهرو تاریخی!

ای قمر

ماه تو را می گویم

ای تو مه

شاه تو را می گویم

من ز مهرتو

امان جسته تمنا دارم

منجی از کرب و

دل چاه تو را می گویم...

 

یا کاشف الکرب عن وجه الحسین اکشف کربی بحق اخیک الحسین

 

ای ماه منیر بنی هاشم ای عبد صالح خدا

ای کوه بردباری و وقار و وفا

ای اقیانوس غیرت و  سخاوتمندی و صفا

سلام بر تو و حسین تو

سلام برتو و همرزمان و یارانت

سلام بر تو و خواهر و دوستدارانت

 عبد الله ابالفضل  دخیلک

 

مولای من صاحب الزمان!  این مصیبت دردناک را به پیشگاه حضرت عالی تسلیت و تعزیت عرض نموده و برایتان

  سر سلامتی و ظهور زود هنگام آرزو مندم.

 

 

تمامی حقوق مربوط به این اثر درانحصار مولف محفوظ می باشد

برقامت آن ماه شهیدان صلوات

 

 

 بر تارک آن شاه شهیدان صلوات                                                                                                              بر راه رو راه شهیدان صلوات

آن شیر زن قافله راهست سلام                                                                                   بر قامت آن ماه شهیدان صلوات

 

سوم آبان1393

حمیدرضا ابراهیم زاده

 

تمامی حقوق مربوط به این اثر درانحصار مولف محفوظ می باشد

مه پیکرت کو؟

 

تو بالای نی  و

  مه پیکرت کو؟

سلیمان علی

انگشترت کو؟

بریدند انگشت تا

انگشتر بگیرند

طمع برخاتمت بود و!

  سرت کو؟!

 

 

 

حمیدرضا ابراهیم زاده

18مهر1394

 

 

 

 

تمامی حقوق مربوط به این اثر درانحصارمولف محفوظ است.

دررثای واژه ها

 

 

 

در طبل واژه هام  عزا به پا شده است

درنبض بیت هام غوغا  به پا شده است

درصور دمیده شد  آهنگ رثای کبریا

درواژه واژه های قلم رثا به پاشده است

این نوحه ومرثیه ازکجای دلم دسته آمده؟

در دسته ی سوگوارواژگان نوا به پاشده است

درنینوای قافیه ها جنگ اولاد واژه هاست

اجساد واژه های سرخ راخدا  به پاشده است

درسورنای دلم شیونی الیم مویه می کند

 دل مویه ازنهاد حضرت زهرا به پا شده است

دستی نهان علم قلمم را  به دسته می برد

او نوحه خوان  شده ودسته ها به پاشده است

درهر دمی که دم نوحه می رسد به باد

دربند بند نوحه اش  نفس صبا به پا شده است

 

 

 

حمیدرضا ابراهیم زاده

12مهر1394

 

 

.تمامی حقوق مربوط به این اثردر انحصارمولف محفوظ می باشد*

 

روضه ی شبنم

 

 

مهتاب امشب آید  بسراغ من وتو  

که بگوید

 شب نمناک دلش روضه ی شبنم دارد

 وسیه کرده به تن شب هجرانی باغ

 جامه ی جیغ عزا دردل  داغ

 فصل دلتنگی یک باغ زداغ انجیر

فصل دل باختن وجنگ میان تدبیر

 ترکیده دل میوه ی انجیر

 ز داغ مامش

وپریشان شده سلسله ی   بید

 زحال بابش

باغ بیچاره ی  محزون به دلش تعزیه  برپا شده است

دسته ی  نوحه ومرثیه از ماه خزان آمده است

وقت پاییز

  که انجیر دلش   تنگ  محبت بشود

سرخودرا قمه خواهد زد وگفت:

 فصل باران  من است

غم یاران من است

وانار

از حسرت  این داغ خون بارد

 وسینه کند چاک  

و سراید که مرا

عزم نبرد است با سلسله ی دندان دهور

  بید مجنون  دراین سوگ بزرگ

 زنجیر زنان مرثیه خوان

باد صبا را گوید :

 مویه کن و سوز بکش. مشک بده اشک بده  ابر بده دم بده  .

مرحمتی، دست نوازش  بکشان دیده ی یاران  وبباران باران.....

باز این همهمه بی دوست سرآید دوران؟

بازاین شورش عظما ست برای انسان؟

یادهراف لک من خلیلی  

کم لک بالاشراق والاصیلی

آفتابا نظری کن که عیار شدم

من بخال لبت ای دوست گرفتار شدم

تب تدبیر تو و زلف پریشان چه کنم؟

کشته ی غمزه چشم تو به دیدار شدم

 

حمیدرضاابراهیم زاده

13شهریور1394       

 

 

 

تمامی حقوق مربوط به این اثر درانحصار شاعر محفوظ است