دررثای واژه ها
شنبه, ۷ مرداد ۱۴۰۲، ۱۲:۰۰ ق.ظ
در طبل واژه هام عزا به پا شده است
درنبض بیت هام غوغا به پا شده است
درصور دمیده شد آهنگ رثای کبریا
درواژه واژه های قلم رثا به پاشده است
این نوحه ومرثیه ازکجای دلم دسته آمده؟
در دسته ی سوگوارواژگان نوا به پاشده است
درنینوای قافیه ها جنگ اولاد واژه هاست
اجساد واژه های سرخ راخدا به پاشده است
درسورنای دلم شیونی الیم مویه می کند
دل مویه ازنهاد حضرت زهرا به پا شده است
دستی نهان علم قلمم را به دسته می برد
او نوحه خوان شده ودسته ها به پاشده است
درهر دمی که دم نوحه می رسد به باد
دربند بند نوحه اش نفس صبا به پا شده است
حمیدرضا ابراهیم زاده
12مهر1394
.تمامی حقوق مربوط به این اثردر انحصارمولف محفوظ می باشد*
باز گهواره ای آهنگ شیون دارد
باز گوشواره ای خونین در جیب نامحرمی ساز عزا دارد
باز سر ها نشان مظلومیت می شوند
باز خیمه ها می سوزد
باز مردم کوفه پشت به امام زمانشان می کنند
باز بی دستی مشک آب برای کودکان می آورد !
باز داغ داغ تشنگی است
ولی نه تشنه چند جرعه آب
که آنها قوی تر از این بودند
برای تشنگی ما بیچارگان جا مانده از شجره طیبه چه ها که بر سر این اهل بیت نیامد !
من یا تو هر سال محرم بخود می گوییم ببین عطش اهل بیت را در خود احساس می کنی!
می فهمی تلظی کردن برای دریافت معارف ناب و درک معصوم چیست ؟!
بیچارگی ما اینکه رامثل گل های گلخانه ای بد بار آمده ایم !
نه رنگ بوی گل داریم
نه قدرت یک گل طبیعی
از بس پس سایه بودیم پژمردیم !
کاش آفتاب بیاید !
کاش بفهم ام که جرعه نوش کدام خاندان ام و برای چه ؟ !
کاش برای معصوم گل کنیم و پر پر شویم ....
کاش لبیک را جواب دهیم
کاش