انسان اهلی و ددمنش
اهلی کردن انسان بمراتب بسیار سخت تر از اهلی کردن حیوانات است .
زیرا انسان عقل حسابگر و احساسات پرشوری برای تخیل ورزیدن و بلند پروازی های وسیعی برای گریز از محدودیت و توهم ژرف و پویایی برای رهایی خود دارد.
گمانم براین است که انسان اهلی اشرف موجودات گیتی است.
وانسان اهلی نشده از جانوران دیگر پایین تر ودد منش تر است.
أُولَٰئِکَ کَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَٰئِکَ هُمُ الْغَافِلُونَ ﴿الأعراف: ١٧٩﴾
انسان اهلی دل و کالبد و رفتارش سرزمین امن وموجب امنیت وآرامش است.
انسان اهلی مربی پذیراست. و در جولانگاه تربیت انعطاف پذیر و پویا است.
انسان نا اهل واهلی ناپذیر تربیت ناپذیر و پرخطر وپر تنش است.
بنا برآنچه که رفتارهای اجتماعی می نامیم. امروزه اهلی کردن انسانها با بحران ومقاومت روبرو شده است. واندیشه ها و رفتارهای نا هنجا ر اجتماعی باعث مخدوش شدن هویت امنیت جامعوی می شود.
از سویی دیگرباید پذیرفت که انسان هوشمند فعلی وحشی ترین نوع انسان است.
انسانی که برای گریز از اهلی شدن دست به خرق عادات ونبوغ وکشف واختراع زده است.
آسایش خواه و آزادی گرا تراز انسان وحشی نمی شود سراغ یافت.
البته این به آن معنا نیست که نبوغ و تکنولوژی انسان را به وحاشت سوق می دهد. وباید با رشد تکنولوژی مخالفت کرد. بلکه انسان هوشمند نمی تواند برتابد که محصورباشد ومحدودیت را دوست ندارد. وهرخطای کوچکی درباورانسان هوشمند درحقیقت اورا به سمت طغیان وانحصارگرایی سوق می دهد.
انسانی که خود آفریننده ی نسل هوشمندی از ربات های کارگر است.باید منتظر باشد تا بزودی در مقابل خود نمایی ربات های هوشمند پایداری ومبارزه کند.
سرزمین امن یا بلد امین همین انسان هوشمندی است که می خواهد امن باشد.
عبد
انسان اهلی درنگاه خدا همان عبد است.
عبد به معنی مطیع و رام و آرام.
اولیا انبیا همه به معنی کلمه عبد بودند.
مطیع خداوند. عبدالله به معنای اتم واژه. و رها از بند بندگی شیاطین که با رام کردن و اهلی کردن نفس سرکش توانستند عبد بشوند و اهلی خانه خدا. که همان دل انسان اهل است.
و بر سر سفره حق و حقیقت بنشینند
انسان دست آموز خدا نیست بلکه مهر آموز خداست. مهری که از ازل با دم خدایی با کالبدش عجین شده است.
و خدا با قوت بخشش و توبه همواره در حال اهلی کردن آدمها و عبد کردن آنهاست.
خو گرفتن با خدا بالاترین درجه اهلی شدن موجودات و مخلوقات هست.
انسان با مطیع کردن هوای نفسش می تواند بخش مهم وجود خودش را اهلی کند.
خدا با همه محبتش ،رحمتش ، بخششش و نعمتها یش انسان را اهلی و وام دار عنایت خودش می کند.
"عبدالله" که شد در راه خدا جان و مال و جسمش رو می دهد.
هر وقت خدا اورا بخواند با دل وجان به سمتش می شتابد.
" إِنَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ استَقاموا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ المَلائِکَةُ أَلّا تَخافوا وَلا تَحزَنوا وَأَبشِروا بِالجَنَّةِ الَّتی کُنتُم توعَدونَ . نَحنُ أَولِیاؤُکُم فِی الحَیاةِ الدُّنیا وَفِی الآخِرَةِ وَلَکُم فیها ما تَشتَهی أَنفُسُکُم وَلَکُم فیها ما تَدَّعونَ ... " (فصلت 30و31)
گوش وچشم او دربند امر و اراده ی پروردگاراست . و دل در گرو خشنودی و اراده خدا دارد.
قضا و قدر الهی را می پذیرد و به اختیارات خود به نیکو ترین سلیقه ی ممکن جهت می دهد.
قرآن ؛ مدون ترین و بهترین برنامه ها را برای تربیت انسان کامل دارد.
باور درست ( ایمان ) و کردار شایسته (عمل صالح ) و قرار گرفتن در مسیر اوامر خدا بخش مهمی از پروسه اهلی شدن در قرآن هست که به تربیت نفس می انجامد.
انسانهای اهل:
دروغ نمی گویند.
تجسس نمی کنند.
غیبت نمی کنند.
تهمت نمی زنند.
اختلاس ودزدی نمی کنند.
ربا نمی خورند و ربا نمی دهند.
زنا نمی کنند و زنا نمی دهند.
ریا نمی کنند و ریا و سالوس نمی پذیرند.
ستم نمی کنند و ستم نمی پذیرند.
انسانهای اهل نیک اندیش و نیکو گفتار و نیکو کردارند.
انسان های اهل به پیمان وقراردادهای خویش وفادارند.
انسانهای اهل مداراگر. باغیرت. منصف و نجیب و موقر و مودب هستند.
خداوند به همه ی انسانها سفارش فرمود که :
ای آدمیان دروغ نگویید غیبت نکنید مال حرام نخورید.به یکدیگر ستم روا مدارید.
ای آدمیان منصف باشید انفاق کنید پاک دامن باشید و....
واین انسان است که باید خود را از تردید برهاند و راه نیک سرافراز وسلامتی را برگزیند.
انا هدیناه السبیل اما شاکرا واما کفورا (سوره انسان 3)
البته اگر آدمی برعقل ضعیف خود تکیه نکند و بر پایه ی احساسات متوهمانه وسلیقه های زود گذرش حرکت نکند، بهترمی تواند درمسیر پویایی وتکامل گام بردارد.
خود فریبی وغرور و توهم دانایی ودارایی وتوانایی مانع بند شدن به نیکی ها و بنده شدن آدمی برای خداست.
انسان اهلی ،اشرف مخلوقات گیتی است و اشرف مخلوقات همان عبدالله و عبدالرحمان هست.
والی الله المصیر
حمیدرضا ابراهیم زاده
28 خرداد 1398
تمامی حقوق مربوط به این اثر درانحصار مولف محفوظ می باشد
