چگونه آرزو کنیم تا برآورده شود؟!
نیایش و آرزوکردن ها وزن روح و هویت حقیقی انسان را با توجه به خواهش هایش برای "قوای فعاله عالم "مشخص می کند
قوای فعاله ی عالم؛ چرخه ای از" فعالین هستی" هستند که کارشان گماشتگی برای خدمات دهی به عالمیان به ویژه انسان هاست.
قوای فعاله ی عالم؛ فرشتگانی هستند که در لوای عناصر مشخص برانسان گماشته می شوند تا به او خدمت کنند و یا مراقب او باشند و یا نیازهایشان را درچرخه ی حرکت رفع و رجوع کنند.
انسان درحال حرکت به سمت بلوغ و پویایی و تعالی؛ انسانی است که خدا گونه تر می اندیشد و خدا محورتررفتارمی کند و تمام سوخت و سازش با سازنده ی عالم کبریاست.
این همان انسان آینه روئی است که می شود در او خدا را جست و از او امنیت گرفت و صاحب کرامت است. و"نگارگر و پدیدار ساز هستی" اورا برای خود می خواهد و برایش چشم وگوش ودست وزبان می شود.
آفریننده و نگارهستی نیز همان پروردگاری است که ما او را خدای خود خوانده ایم و"رب الباری" ما آدمیان و "مهیمن " فرشتگان و "عزیز" هستی است.
هستی بخش مهربان همه ی هستی را به پای انسان ریخته است تا خدا گونگی هایش را به تماشا بنشیند
وَ سَخَّرَ لَکُمْ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ جَمِیعاً مِنْهُ إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ / جاثیه 13
انسان برای خواستنی هایش باید بداند که تقاضایش به سرعت وارد چرخه برآورده شدن وارد" تابل در دست اقدام" شده است و باتوجه به رصد هایی که توسط ذات اقدس ربوبی و" بازرسی قوای فعاله عالم " و "پا درمیانی نیکان" و وسایل "شفاعت" بسیار زود برایش تصمیمی گرفته می شود و به آرزوهایش پاسخ مناسب و نیکو داده می شود.
این پاسخ برابر با رصد کامل تمام نیازهای واقعی انسان واندازه و کارکرد وظرفیت او بررسی شده و تحت اشراف کامل پروردگار در مدار و چرخه ی حرکت او قرار می گیرد و به او می رسد.
بنابراین باید بدانیم چه می خواهیم. وخودمان چه هستیم و چه اعتباری داریم ؟!
به اعتبار و هویت خودمان و هدف ها و آرمانهایمان تقاضا کنیم
و اگر کوچکتر از آنیم که بتوانیم به اندازه آرزوهایمان چشمداشت های بزرگ داشته باشیم بازهم با خدایی بزرگ تر از ترس ها و آرزوهایمان روبرو هستیم که می بخشد ومهروزی می کند.
که حکیم است ومی داند چه چیز چه موقع وبه چه اندازه ای برای بزرگ شدن و بلوغ ما کافی است.
بزرگترین نیاز ما خود خداست که نگذارد فراموشش کنیم.
ولا تکونوا کالذین نسوا الله فانساهم انفسهم... / سوره حشر19
این گونه حرکت نکنیم که خدا یاد خود راازما بردارد!
ما تا موقعی اهل وانسان هستیم که پیرو و رهرو و دوستدار خدا و خواسته هایش باشیم
دستی بخواهی وطلبکاری ما مهم نیست .!!! این به ادب ما مربوط است که تا چه اندازه مودب باشیم.
مهم اینست که بدانیم سرپرست و بزرگ داریم .
سرپرست بسیار مهربان و هوشمندی داریم که همه ی حواسش به ماست.
الیس الله بکاف عبده؟ / زمر36
آیااین خدا برای بنده اش کافی نیست؟
حمیدرضا ابراهیم زاده
18 تیر1399
تمامی حقوق مربوط به این اثر درانحصارمولف محفوظ می باشد.
- ۰۰/۰۴/۲۰
این روزها تب خرید و جایزه دادن روی برنج، روغن، رب گوجه فرنگی، آب میوه و چایی و... در پیام بازرگانی هادوباره بالا گرفته است. جایزه دهندگان به استثنای یکی دو تا، تولید کننده نیستند و کارشان فقط بسته بندی است.
برنده بودن را دنیا طلبان فریاد می زنند و به همین شکل بلیط بخت آزمایی عمر و فرصت هایمان را یکی یکی در زیر فندک ارتقا خواسته هاشون ذره ذره نابود می کنند
اگر هر ثانیه عمر را "بلیط بخت آزمایی" بین ما و خدا باشه چی ؟ !حاضریم چطور اون خرج کنیم !!!
اصلا حواسمون هست عالم محضر خداست و خدا غایب نیست ؟
"آرزو های سوخته" و ناله های مرگ که هر روز از دور وبرخودو دیگران می شنویم آیا کافی نیست ؟!
تخم های نابارور" راحت طلبی "و جایزه طلبی از دنیا دوستان را باید یکباره از سبد خواسته ها یمان دور بریزیم و راه گم شده را دوباره باید جستجو کنیم که هنوز فرصت باقی است ....
از این سرمایه عمر باید بهره برد.
اما عده اى فرصت را از دست دادند، همان گونه که سال هاى قبل از دست دادند و سال هاى بعد نیز ممکن است از دست بدهند.
شما این فرصت را غنیمت دانستید؟!.
فرصت عمر، مال، زیبایى، سلامت، آبرو، بیان، قلم و کار، فرصت هاى الهى است کسانى که همه فرصت ها را از دست دادند، در جهنم فریاد مى کشند، چون در آنجا خواب نیست و کسى در آن عذاب، خوابش نمى برد. بیدارى و تشنگى و گرسنگى است، خوردن آب هاى جوشان جهنم و به هم ریختن مزاج دوزخیان که پیوسته ناله مى کنند.
چون خوب بود می دانستیم خداوند قادر و متعال است و در هر لحظه ای به انسان کمک می کند شروع به دعا کردن کنیم تا امداد شامل ما هم شود .
خدایا ما مردمی هستیم که "باران" را آرزو می کنیم کاری کن در مسابقه ی" بخت آزمایی" عمر، برنده شویم. نه برنده به جایزه ای اندک بلکه برنده ای به اندازه همه نیکی های هایت که در حق ما روا داشتی
جواب می دهد : کَیْفَ اجودُ بِرَحْمَتى عَلى مَنْ یَبْخُلُ بِطاعَتى؟چگونه رحمتم را نصیب کسى کنم که از اطاعت من بخل مى ورزد؟(حدیث قدسی)
بار الها تا قبل از اینکه مار به لانه فرصت هایم افتد ومانند پرستویی خونین در سکوت تعفن بی امان بمانم . دستم را بگیر...
پیغمبر اکرم (صل الله علیه و اله) در بیان زیبایی فرمودند:
خداوند تعالی فرشته ای را خلق کرده است که در هر شب ندا می کند : ای بیست ساله ها ! هم تلاش فیزیکی کنید و هم تلاش علمی. ای سی ساله ها ! زندگی دنیا فریبتان ندهد.
ای چهل ساله ها ! برای دیدار پروردگارتان چه آماده کرده اید؟
ای پنجاه ساله ها ! هشدار از عذاب به سویتان آمده است (خطر به بالای سرتان رسیده است).
ای شصت ساله ها! شما بمنزله زرعی هستید که زمان درو کردنش فرا رسیده است (زمان مرگتان نزدیک شده است ).
ای هفتاد ساله ها ! برای رفتن صدایتان می زنند پس جواب این منادی را بدهید.
ای هشتاد ساله ها ! لحظه مرگ فرا رسیده و هنوز غافلید؟
سپس این فرشته ادامه می دهد: اگر بندگان اهل طاعت و عبادت خدا و مردان خاشع و خاضع در برابر پروردگار و کودکان شیرخوار و حیوانات بی گناه نبودند، عذابی بسیار سخت بر شما نازل می شود
«إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى خَلَقَ مَلَکاً یَنْزِلُ فِی کُلِّ لَیْلَةٍ یُنَادِی: یَا أَبْنَاءَ الْعِشْرِینَ! جِدُّوا وَ اجْتَهِدُوا وَ یَا أَبْنَاءَ الثَّلَاثِینَ! لَا تَغُرَّنَّکُمُ الْحَیاةُ الدُّنْیا* وَ یَا أَبْنَاءَ الْأَرْبَعِینَ! مَا ذَا أَعْدَدْتُمْ لِلِقَاءِ رَبِّکُمْ وَ یَا أَبْنَاءَ الْخَمْسِینَ! أَتَاکُمُ النَّذِیرُ وَ یَا أَبْنَاءَ السِّتِّینَ! زَرْعٌ آنَ حَصَادُهُ وَ یَا أَبْنَاءَ السَّبْعِینَ! نُودِیَ لَکُمْ فَأَجِیبُوا وَ یَا أَبْنَاءَ الثَّمَانِینَ! أَتَتْکُمُ السَّاعَةُ وَ أَنْتُمْ غَافِلُونَ. ثُمَّ یَقُولُ لَوْ لَا عِبَادٌ رُکَّعٌ وَ رِجَالٌ خُشَّعٌ وَ صِبْیَانٌ رُضَّعٌ وَ أَنْعَامٌ رُتَّعٌ لَصُبَّ عَلَیْکُمُ الْعَذَابُ صَبّاً»